89
liman” anlamına gelen Panomaras’tır.
Nüfusu: 130.474 (2008)
BİGADİÇ
Balıkesir iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. İlçe merkezi, Simav Çayı’nın
geçtiği Bigadiç Ovası’nın doğu kenarında
kurulmuştur. Çanakkale’ye 38 km uzaklık-
tadır. Çevresinde 1897, 1942, 1950 yılla-
rında şiddetli depremler olmuş, 1942
depreminde önemli ölçüde zarar görmüştür.
Halkın büyük çoğunluğu, geçimini tarımsal
ürünlerden sağlar. Çevrenin başlıca ürünleri
buğday, pamuk ve tütündür. İlçe belediyesi
1923’te kurulmuştur. İlçe merkezi yakının-
daki Faraş köyünde borasit yatağı, Hisar-
köy’de kaplıca vardır. Meşrutiyet döneminde
mülteci iskânına yerli halkın karşı çıkması
üzerine, 1902’de Karesi (Balıkesir) sanca-
ğına bağlı bir nahiye hâline getirilmiş ve
uzun zaman böyle kalmıştır. 1943 yılında
ilçe merkezine dönüştürülmüştür.
Nüfusu: 49.261 (2008)
BURHANİYE
Balıkesir iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. Edremit Körfezi’nde, Çanak-
kale-İzmir kara yolu üzerindedir. İlçe
toprakları genelde dağlıktır. Doğu ve güney-
doğusunda Madra Dağları yer alır. Bu dağ-
ların arasında geniş akarsu vadileri vardır.
Kıyı ile dağlar arasında Edremit ve Havran
ovalarının devamı olan Burhaniye Ovası yer
alır. İlçe topraklarını Havran Çayı sular. İlçe
halkı, geçimini zeytincilik ve zeytinyağı üre-
timinden sağlar. Meyvecilik gelişmiş olup
mandalina, incir ve üzüm yetiştirilen başlıca
meyvelerdir. Ormancılık ve modern yöntem-
lerle yapılan arıcılık ekonomide önemli yer
tutar. İlçenin önemli gelir kaynaklarından
biri de turizmdir. Özellikle 1970’lerde geli-
şen Ören, iç turizmin başlıca merkezlerin-
den biridir. İlçe, Selçuklu Sultanı
Kılıçarslan’ın uç beyi olan Taylı Baba’nın,
bölgedeki göçebe Türkleri toplayarak kur-
duğu Taylıeli köyünün 1484’te Kemer’e nak-
ledilmesiyle kuruldu. Kurtuluş Savaşı’nda,
172. Piyade Alayı emrine girerek, Yunan
kuvvetlerine karşı koyan ilk ilçelerden biri
oldu. 29 Haziran 1920’de uğradığı Yunan
işgalinden 15 Eylül 1922’de kurtuldu.
Nüfusu: 49.380 (2008)
DURSUNBEY
Balıkesir iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. Balıkesir’in 80 km doğusun-
dadır. İlçe toprakları dağlıktır. Güneyinde
Alaçam Dağları yer alır. Dağlar karaçam or-
manlarıyla kaplıdır. Dağlardan kaynaklanan
suları Kirmasti Çayı toplar. Dağlar arasında
küçük düzlükler bulunur. Topraklarının
ancak % 8’i ekilmeye elverişlidir. Ekonomik
etkinliği, meyvecilik ve ipek kozacılığına da-
yanır. Kereste fabrikaları, ilçedeki önemli
sanayi kuruluşlarıdır. Tarihte Neocaesereia,
Hadrianea, Blaudus, Erişte, Balat adlarıyla
anılan ilçe toprakları, Anadolu’ya gelen or-
duların konaklama yeriydi. İlçe, Orhan Gazi
tarafından yöreye komutan olarak gönderi-
len Emir Dursun’un adından dolayı Dursun-
bey olarak anılmaya başlandı. 1918’de ilçe
durumuna getirildi, belediyesi 1920’de ku-
ruldu.
Nüfusu: 45.780 (2008)
EDREMİT
Balıkesir iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. Balıkesir’in batısında, deniz-
den 9 km içeride; kendi adını taşıyan
körfezin doğusunda, Çanakkale-İzmir ve
Balıkesir-Bandırma kara yolları kavşağında-
dır. İlçe topraklarının kıyı kesimi ova, iç kı-
sımları dağlarla kaplıdır. Kuzeyindeki Kaz
Dağları üzerinde yer alan ilçenin en yüksek
noktası Karataş Tepesi yer alır (1774 metre).
Dağlardan kaynaklanan akarsular, doğrudan
Edremit Körfezi’ne dökülür. Ormanlarla kaplı
dağlarında meşe, çam, gürgen, ıhlamur ve
kestane ağaçları yer alır. Ekonomisi tarıma
dayalıdır. Başlıca tarım ürünü zeytindir; ay-
rıca pancar, buğday, mısır, elma ve pamuk
yetiştirilir. Arıcılığı gelişmiş olan ilçenin balı
meşhurdur. İlçedeki zeytin ağaçlarının yarı-
sından fazlası, Vakıflar Genel Müdürlüğüne
aittir. İlçenin Altınoluk bucağında bulunan
çinko-kurşun yatakları zaman zaman işleti-
lir. Edremit Körfezi kıyılarında yer alan
Akçay ve Altınoluk, ilçenin başlıca turizm
alanlarıdır. İlçe yakınlarında yer alan Der-
BALIKESİR’İN İLÇELERİ
Balıkesir’in ilçelerinden Bigadiç'ten Dereköy' bakış.
