‹K‹ RÜYA
Tep’te bir sabah Abi, krall›k saray›n›n büyük salonunda
oturmufl, hükûmet ifllerini görüyordu. Yan›nda Kaku vard›. ‹ki-
si de çok de¤iflmiflti. Abi çal›flmaktan, korkudan ve mutsuz-
luktan y›pranm›flt›, Kaku da yürürken titreyen bir yafll› adam
olmufltu. Bir ara Abi:
– ‹fl bitti mi? diye sordu.
– Hay›r, karfl›l›¤›n› verdi Kaku. Hâlâ sizi ö¤leye kadar u¤-
raflt›rmaya yetecek ifl var. Bundan sonra da, kurulu toplama-
m›z gerekiyor.
– Kurulu toplamayaca¤›m. Üyeler beklesinler. Ölünceye
dek çal›flamam. Firavun oldu¤umdan beri, bir dinlenme ve ra-
hat yüzü görmedim.
– Efendim, kurulu toplaman›z gerek. Kraliçe emretti.
– Kraliçe! Bir daha Kraliçe’yle karfl›laflmayaca¤›m› umu-
yorum. O bir kad›n de¤il, yüre¤i buzdan bir fleytan. Geçen ge-
ce ben emirlerini dinlerken, birdenbire yok oldu. Sonra geri
döndü. Nereye gitti¤ini sordum. Sevdi¤i kimseyi görmek için
157
