Ha, evet de¤erli tafllar. Onlar› kötü bir pazara getirdi¤inizden
korkar›m; çünkü ben, ancak M›s›r ordusundaki bir subay›n
ücretini al›yorum. Fakat kendim sat›n alamazsam da, sat›n
almak isteyen birini gösterebilirim.
Genç adam›n soylu yüzünü görüp basit sözlerini iflitince,
Asti’yle Tua’n›n yürekleri öylesine h›zl› çarpt› ki; bir süre ikisi
de konuflamad›. Sonunda Asti kendisini tutarak:
– Belki efliniz olan büyük han›m sat›n alabilir, dedi.
Rames can› s›k›lm›fl hâlde karfl›l›k verdi:
– Size daha önce söyledim, eflim yoktur.
Bunun üzerine Asti bir kutu uzatt›. Kutuda, incilerden
yap›lm›fl M›s›r tac› biçiminde bir taç vard›. Bu taç Tat’ta yap›l-
m›flt›.
– Bu çok güzel, dedi Rames. Fakat bunu tafl›ma hakk›na
ancak bir kifli sahiptir, o da M›s›r Kraliçesi’dir.
– Hay›r, efendim, onun efli de tafl›yabilir.
– Prens Abi’nin bafl›na pek de yak›flmaz.
– Oysa belki, böyle bir taç, e¤er kral kan›ndansa büyük bir
ülkeyi ele geçirmifl bir askere verilebilir.
Rames ona dik dik bakt›:
– Garip sözler söylüyorsun. Bu inciler, benden daha zen-
gin biri içindir. Kutunu kapat ve arkadafl›n baz› eski M›s›r flar-
k›lar› söylesin.
– fiark› söyleyecek, fakat tac› bir arma¤an olarak al›n›z.
Onu sizin için yapt›k ve size yararl› olabilir. Bunu ülkenizdeki
ticaret özgürlü¤ünün karfl›l›¤› olarak veriyoruz. Al›n›z, yoksa
151
