234
KAHRAMANMARAŞ, Akdeniz Bölgesi’nin ku-
zeydoğusunda, Doğu ve Güneydoğu Anadolu
bölgeleri sınırında il. Kuzeybatıda Kayseri, ku-
zeyde Sivas, kuzeydoğu ve doğuda Malatya ve
Adıyaman, güneyde Gaziantep ve batıda da
Adana illeriyle sınırlanır. Yüzey Biçimleri: İlin
yüzey biçimlerini en genel çizgileriyle Güney-
doğu ve Orta Torosların uzantıları olan dağlar
ve bu dağlar arasında yer alan çöküntü ovala-
rıyla, özellikle ilin kuzeyinde yükseltinin Orta
Anadolu’ya doğru giderek azaldığı kesimlere
yayılan platolar oluşturur. İl alanının %60’ını
engebelendiren dağların en önemlileri ile gü-
neybatıdan sokulan ve kuzeye doğru sıralanan
Nur (Amanos) Dağlarının uzantıları Ahır, Engi-
zek ve Nurhak Dağlarıdır. Merkez ilçenin ku-
zeydoğusuna düşen Engizek Dağı (2.814
metre), kuzeyindeki Nurhak (3.081 metre) ve
güneyindeki Ahır Dağı’ndan çukur alanlarla ay-
rılır. Elbistan ilçesinin 30 km güneybatısında
yükselen Berit Dağı’nın en yüksek tepesi 3.014
metredir. İli kuzeybatıdan sınırlayan Binboğa
Dağları’nın yüksekliği 2.935 metredir. İl alanı-
nın %24’ünü kaplayan platolar çoğunlukla ku-
zeyde toplanmıştır. Binboğa Dağlarının doğuya
doğru yükselti yitirmesiyle oluşan bu platoların
yükseltileri 1.500-2.000 metre arasında değişir.
Elbistan çöküntü alanının çevresinde yer alan
ve Ceyhan Irmağı’nın kollarıyla parçalanan pla-
tolarsa, dağların yaklaşık 1.500 metre yükselti
kuşağında sıralanır. Güneydeki az sayıda plato
genellikle Torosların uzantıları üzerindedir. Bu
platoların yükseklik ve yüzölçümleri düşüktür;
ancak iklim koşulları ve bitki örtüsü kuzeyde-
kilerine oranla ekonomik etkinliklere ve yaşama
daha elverişlidir. İl alanının yaklaşık %16’sını
üç büyük ova kaplar. Kahramanmaraş’ta yaşa-
mın ve yerleşimin en yoğun olduğu kesim olan
bu ovaların en önemlileri Binboğa, Nurhak ve
Engizek Dağları arasında 1.000-1.500 metre
yükseltili Elbistan Ovası’dır. 800-1.000 metre
yükseltili Kahramanmaraş Ovası ise ilin güne-
yinde yer alır. Göksun Çayı’yla sulanan Göksun
Ovası, Binboğa, Berit, Delihöbek dağlarıyla
çevrilidir. Tümüyle Ceyhan Havzası’nda yer
alan Kahramanmaraş’ta geniş bir akarsu ağı
vardır. İlin iki büyük ırmağı Ceyhan ve en büyük
kolu Aksu’dur. Bunların dışında Erkenes, Kara-
çay, Deliçay, Üngüt, Kerhan, Körsulu, Geben,
Üzücük, Başpınar, Andırın, Göksun, Gökpınar,
Hurman, Nargile, Ardıl gibi irili ufaklı akarsular
sayılabilir. İldeki en önemli göl, Aksu üzerin-
deki Kartalkaya Baraj Gölü’dür. İklim ve Bitki
Örtüsü: İlde denize uzaklık ve yükseklik gibi
özelliklere göre değişiklik gösteren Akdeniz ik-
limi egemendir. Yazlar sıcak, kışlar orta dere-
cede soğuktur. Bu yönüyle karasal iklimin kimi
özelliklerini taşır. Doğal bitki örtüsü bakımın-
dan kurakçıl orman kuşağında yer alır. İlde 500
metre yükseltiye dek makiler, 500-2.300 metre
arasında geniş çam ve meşe ormanları yaygın-
dır. Fakat bu ormanlar yangınlar nedeniyle
büyük ölçüde yıkıma uğramıştır. Ekonomi: Nü-
fusun dörtte üçü tarım sektöründe çalışır. Os-
Kahramanmaraş'dan bir görünüm
Kahramanmaraş
Yüz ölçümü
:14.213 km
2
Nüfusu
:1.029.298 (2008)
İlçe sayısı
:10
İl trafik kodu
:46
KAHRAMANMARAŞ
