238
KARABÜK, Karadeniz Bölgesi’nin batı kesiminde
il. Batıda Zonguldak, kuzeyde Bartın, doğuda Kas-
tamonu, güneyde Çankırı illeriyle çevrilidir. Yüzey
Biçimleri: İl topraklarının güneyini, Bolu Dağlarının
doğu uzantıları ile Demiroluk Dağları engebelen-
dirir. Yörenin en yüksek noktası, Demiroluk Dağ-
larındaki Keltepe’dir (1.999 metre). Dağlar sık
ormanlar ve zengin bir ormanaltı örtüsüyle kaplıdır.
Orman örtüsü sarıçam, karaçam, köknar, kayın, ıh-
lamur, meşe ve gürgen ağaçları oluşturur. İlin en
önemli akarsuyu Filyos Çayı’dır. Filyos Çayı, il
merkezinde doğudan gelen Araç Çayı’yla birleşir.
Çeşitli kesimlerde farklı adlarla anılan Filyos Çayı,
doğu-batı doğrultusunda akar ve il topraklarında
Yenice Irmağı adını alır. Karabük kentinin doğu-
sunda düz tabanlı geniş bir vadide akan Filyos
Çayı, kentin batısındaki dağlık alanları, açtığı dik ve
derin vadilerle aşar. Ekonomi: İl ekonomisinde sa-
nayi ağırlık taşır. 1939’da işletmeye açılan Karabük
Demir-Çelik İşletmeleri (KDÇİ), Türkiye’nin üç
büyük demir-çelik tesisinden biridir. İlde değişik
dallarda üretim yapan birçok atölyenin bulunduğu
küçük bir sanayi sitesi vardır. İmalat sanayisinin il
ekonomisindeki ağırlığına karşın, halkın bir bö-
lümü geçimini tarımdan sağlar. İlde başta buğday,
arpa, patates, elma ve armut olmak üzere çeşitli
ürünler yetiştirilir; sığır ve koyun beslenir. Dağlık
alanlardaki köylerde ormancılık önemli yer tutar.
KARABÜK (78)
Karadeniz Bölgesi’nin batı kesiminde, kara yolu ve
demir yolu üzerinde, aynı adlı ilin merkezi olan
kent. Nüfusu 116.671 (2008). Tarih: 19. yüzyılın
sonlarında, Safranbolu’ya bağlı bir köydü.
1930’larda ağır sanayinin kurulacağı bir merkez
olarak seçilmesi ve Karabük Demir-Çelik Tesis-
leri’nin kurulmasından sonra hızla gelişti. 1940
nüfus sayımında adı geçmeyen Karabük, 1945’te
nüfusu 10.000’i aşan bir kasaba hâline geldi.
1950’lerde yoğun göç aldı ve nüfusu 1960’ta
30.000’i aştı. Aynı yıllarda, sanayi merkezi olmanın
yanı sıra bir ticaret merkezi oldu. Karabük çevre-
sinde elde edilen tarımsal ürünler, demir yoluyla
Ankara’ya ve diğer tüketim merkezlerine ulaştırıl-
maya başlandı. Demir-çelik sanayisine bağlı olarak
yan sanayilerin kurulması, kentin büyümesinde et-
kili oldu. 1953’te ilçe merkezi ve çevre yerleşmeleri
için önemli bir ticaret ve hizmet merkezi oldu. 6
Haziran 1995 gün ve 22305 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan 550 sayılı Kanun Hükmünde Karar-
name ile Çankırı’dan Ovacık ve Eskipazar ilçeleri
ile Zonguldak’tan Eflani, Safranbolu ve Yenice il-
çelerini alarak il oldu.
Safranbolu’da günümüzde otel olarak kullanılan Cinci Han
Karabük
Yüz ölçümü
:2.864 km
2
Nüfusu
:216.248 (2008)
İlçe sayısı
:6
İl trafik kodu
:78
KARABÜK
KARABÜK’ÜN İLÇELERİ
İlçe
İlçe Nüfusu
Merkez
116.671
Eflani
10.187
Eskipazar
13.011
Ovacık
3.821
Safranbolu
48.814
Yenice
23.744
Toplam 216.248 (2008)
