239
Karabük'ün Safranbolu ilçesinden bir görünüm
EFLANİ
Karabük iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. Kuzeyde Bartın ve Kasta-
monu illeri, güney ve batıda Safranbolu
ilçesiyle çevrilidir. Safranbolu-Bartın kara
yolunun 26 km doğusundadır. İlçe toprak-
ları dağlık olup, küçük akarsularla parça-
lanmıştır. Dağlar ormanlarla kaplıdır.
Denizden yüksekliği 850 metredir. Ekono-
misi tarım, ormancılık ve arıcılığa dayalıdır.
Topraklarının ekilebilen üçte birlik bölü-
münde, az miktarda buğday, arpa ve pata-
tes yetiştirilir. Meyvecilik yaygın olup
yetiştirilen başlıca ürünler ceviz, elma ve
armuttur. Toprakları otlak bakımından zen-
gin olan ilçede, en çok sığır, koyun ve tiftik
keçisi beslenir. Gelişmemiş bir yerleşim
merkezidir. 1975’te büyük bir yangın ge-
çiren kent, Bizans, Ceneviz ve Selçuklu
egemenliğinden sonra, 1383’te I.Murad ta-
rafından Osmanlılara bağlanan kent,
1953’te ilçe merkezi oldu; 1975’te yaşanan
yangın felaketi sonrası, kentin büyük bö-
lümü yandı; 1995’te il olan Karabük’e bağ-
landı.
Nüfusu: 10.187 (2008)
ESKİPAZAR
Karabük iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. Ankara-Zonguldak demir
yolu ile Bolu-Karabük kara yolu yakınla-
rında, ilin kuzeybatı bölümünde, Karabük
ile Gerede arasında, il merkezine 161 km
uzaklıktadır. İlçe toprakları, derin vadilerle
bölünmüş dağlardan meydana gelir. Dağ-
lar, zengin bir orman örtüsüyle kaplıdır.
Ekonomisi ormancılığa dayalıdır. Devlet
Orman İşletmesi’ne ait kereste ve Karabük
Demir-Çelik Fabrikaları, ilçenin önemli sa-
nayi kuruluşlarıdır. 1946’da ilçe merkezi
olmuştur.
Nüfusu: 13.011 (2008)
OVACIK
Karabük iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. İlçe toprakları kuzeyde Araç,
doğuda Kurşunlu, güneyde Çerkeş, batıda
Karabük’le çevrilidir. İlçe toprakları ge-
nelde dağlıktır. Çalyayla Dağı (1.431
metre) başlıca engebesidir. Soğanlı Çayı
önemli akarsuyudur. Filyos Çayı ilçe top-
raklarını Kastamonu’dan ayırır. Tahıl tarımı
ve hayvancılık yapılır. Kasaba Çankırı’ya
165 km uzaklıkta ve kuzey batısındadır.
Denizden yüksekliği 1.130 metredir.
Nüfusu: 3.821 (2008)
SAFRANBOLU
Karabük iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. Kastamonu-Bolu şosesi
üzerinde, Bartın şosesi kavşağında ve il
merkezi Karabük’ün 10 km doğusundadır.
İlçe toprakları dağlık olup, akarsu vadile-
riyle parçalanmıştır. Dağlar ormanlarla
kaplıdır. Güneyde doğal sınırı çizen Filyos
Çayı bölgede Soğanlı Çayı olarak isimlen-
dirilir. Diğer bir akarsuyu Araç Çayı’dır.
Ekonomisi tarıma dayalıdır. Eskiden çok
miktarda yetiştirilen safran üretimi günü-
müzde önemini kaybetmiştir. Eski bir kent
olan Safranbolu, bazı el sanatları, hâlâ mu-
hafaza edilebilen eski evleri ve bunların
kendine özgü mimari özellikleriyle son yıl-
larda dikkati çekmektedir. Öte yandan, Ka-
rabük sanayi merkezinin bazı ikamet
semtleri Safranbolu’ya kadar uzanır. Bura-
daki ilk yerleşme Bitinler tarafından kurul-
muştur. Kimmer, Libya, Pers, Makedonya,
Roma ve Bizans egemenliklerine giren
kent, I. Bayezid döneminde Osmanlı top-
raklarına katıldı.
Nüfusu: 48.814 (2008)
YENİCE
(Eski adı: Çetik), Karabük iline bağlı ilçe
ve bu ilçenin merkezi olan kent. Yenice Ir-
mağı kıyısındadır. Toprakları genelde dağ-
lıktır. Filyos Çayı Vadisi’nde küçük
düzlükler vardır. Dağlar ormanlarla kaplı-
dır. Dağlardan kaynaklanan suları Filyos
Çayı toplar. Ekonomisi tarım ve ormancı-
lığa dayalıdır. Akarsu vadilerinde tarım ya-
pılır. Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa,
patates, elma ve armuttur. Dağ köylerinde
ormancılıkla uğraşılır. İlçe merkezinde
Orman Ürünleri Sanayi kurumuna bağlı
Kereste Fabrikası vardır. 19 Haziran
1987’de 3392 sayılı Kanunla ilçe oldu.
Nüfusu: 23.744 (2008)
KARABÜK’ÜN İLÇELERİ
