78
• El ile gelen dü¤ün bayram.
Bir kimsenin, düfltü¤ü s›k›nt›ya tek bafl›na katlanmas›
çok zordur. Ancak ayn› s›k›nt›ya herkes düflmüflse, kat-
lanmak kolaylafl›r.
• Elin a¤z› torba de¤il ki (çekip) büzesin.
Baflkalar›n›n söyleyeceklerini önlemenin olana¤› yoktur.
Herkes kendine göre bir fleyler söyler. Kimsenin a¤z›n›
ba¤layamazs›n›z.
• El kazan› ile afl kaynamaz.
Baflkas›n›n yard›m› ya da baflkas›ndan al›nan araçla ifl
görmek sonuç vermez. Yard›m kesilirse ya da araç geri
al›n›rsa ifl yar›m kal›r.
• Elman›n dibi göl, armudun dibi yol (olmal›).
Nesnelerin, kiflilerin özellikleri farkl› oldu¤undan her bi-
rine ayr› davran›fl gösterilmelidir. Her fleye ve kimseye
ayn› davran›flta bulunamazs›n›z.
• El
(*)
mi yaman, bey mi yaman?
Halk›n, yöneticilerden daha güçlü oldu¤unu belirtir.
• El öpmekle a¤›z afl›nmaz (kirlenmez).
Kifli, önemli bir ifli için bir kimseye ricada bulunabilir, ge-
rekirse yalvarabilir. ‹nsan, böyle davranarak kendisine
olan sayg›s›n› yitirmez.
• El üstünde gömlek eskimez.
Ödünç al›nan fley dikkatle korunaca¤›ndan, bir süre
sonra al›nd›¤› gibi geri verilir.
• El yaras› onulur (geçer), dil yaras› onulmaz (geç-
mez).
Silah›n yol açt›¤› yara çabuk iyileflir. Ama kötü sözlerin
gönülde b›rakt›¤› k›rg›nl›k kolay kolay geçmez.
(*) el:
Halk.
08 Atasözleri6_77-87 21/07/2010 21:21 Page 78
