Amcam›n Kurnazl›¤›
San›r›m ki okulumuz bunca zaman sonra oldukça
de¤iflmifltir. Bizim zaman›m›zda müthiflti. Falakaya ko-
flulan büyücek çocuklar›n tabanlar›na fliddetli de¤nek-
ler indikçe biz korkudan titrerdik.
Bir kez a¤abeyime bu durumdan yak›nd›m. Kork-
makta oldu¤umu söyledim. Beni biraz avuttuktan sonra
dedi ki:
— Onun kolay›n› bizim amca bulmufl. O da on ye-
di, on sekiz yafl›na kadar bu okulda okumufl. Sen bizim
amcan›n öyküsünü bilmiyor musun? Pek kurnazd›r pek!
O bizim babam›z gibi ölçülü de¤ildir. Bak sana o öy-
küyü anlatay›m.
A¤abeyim böyle dedikten sonra bir kez kahkaha
ile güldü. Ben, ne söyleyecek diye dikkatle yüzüne
bakmaya bafllad›m. Dedi ki:
— Hoca Efendi’nin bafl› ucundaki kay›fll› falakay›
biliyorsun ya! ‹flte bizim amca bir gün onu koparm›fl
kaçm›fl. Ama bak nas›l yapm›fl: Hoca Efendi abdest
almaya gidece¤i zaman önce önündeki s›ran›n üzerine
bir mendil yayar. Ondan sonra bafl›ndan kavu¤unu ç›-
kar›r, onun üstüne koyar. Yaln›z takke ile gider. Bir gün
yine böyle kavu¤unu ç›karm›fl, oraya koymufl. Abdest
almaya ç›km›fl. Bizim amca hemen koflmufl. Önceden
haz›rlad›¤› bir kuflu, kavu¤un alt›na koyuvermifl. Yine
gitmifl yerine oturmufl. Sözde dersine çal›flmaya baflla-
20
Ömerin Çocuklu u SON 06/11/2007 19:12 Page 20
