Çocuk kay›¤› k›y›ya yanaflt›r›rken, çoban ve yard›mc›s› kü-
çük çocuk da da¤dan indi. Kay›kç›n›n yan›na gelen çoban,
da¤lara do¤ru bakarak konufltu.
— Ya¤mur geliyor. Kuzular›m çabuk çabuk otluyorlar, kö-
pe¤im de huysuzlan›yor.
Sonra yard›mc›s›na dönerek;
— Seppi, git bak bakal›m, davarlar yolu flafl›rmas›nlar, de-
di.
Çocuk kayal›klara do¤ru gidip bir süre sürünün sesini din-
ledikten sonra geri döndü ve çobana;
— Davarlar da¤dan iniyor. Ya¤›z Liesel’i ç›ng›ra¤›n›n se-
sinden tan›d›m, dedi.
— Öyleyse hepsi tamamd›r. Çünkü en çok Liesel yolunu
flafl›r›r, dedi çoban. Kay›kç› da bir süre sesleri dinledi, sonra;
— Sürünüzün ç›ng›rak sesleri çok uyumlu, çoban arkadafl,
dedi be¤eniyle.
K›y›dakiler bir süre kayal›klardan inen sürüye bakt›lar. Bu
s›rada yanlar›na yaklaflan avc›, çobana;
— Davarlar çok güzel, öz mal›n m›, diye sordu.
— Ben o kadar varl›kl› de¤ilim. Sürü Attinghausen-
li efendimindir, bana emanetidir.
— fiimdi sürüyü köye mi indiriyorsunuz?
— Evet, Alplerde otlatacak bir fley kalmad›, dedi çoban
ve sürünün yan›na do¤ru yürüdü.
Avc› arkas›ndan;
— Köye dönüfl hay›rl› olsun çoban arkadafl, diye seslendi.
— Sa¤olun. Sizin de yolunuz aç›k olsun, çünkü sizin yolcu-
lu¤unuzdan da her zaman geri dönülmez.
Kay›kç› birden;
— Yoldan kofla kofla iki kifli keliyor, diye ba¤›rd›.
5
Wilhelm Tell'in Ülkesi 28/03/2008 17:11 Page 5
