— Görmüyor musunuz? Korkunç bir f›rt›na kopmak üzere.
Bu havada yola ç›k›lmaz. Beklemek gerek, dedi.
— Oh, hay›r! Bekleyemeyiz, gecikmek bizim için ölümdür.
Çoban kay›kç›y› yüreklendirmeye çal›flt›.
— Haydi Tanr›’ya s›¤›n, insan insana yard›m etmelidir. Böy-
le bir olay hepimizin bafl›na gelebilir.
— Föhn rüzgâr› koptu. Gölün nas›l kabard›¤›n› görüyorsu-
nuz. F›rt›naya ve dalgalara karfl› kay›¤› yönetemem.
Kay›kç›n›n bu sözleri üzerine Konrad, büyük bir üzüntü ve
umutsuzluk içinde onun önünde diz çökerek yalvard›.
— Lütfen bana yard›m edin. Bana ac›rsan›z Tanr› da size
yard›m eder.
— Yaflamlar› tehlikede. Onlara ac› kay›kç›, diye üsteledi
avc›.
Çoban da;
— Çocuklar›n› düflün. Anas›z babas›z kalacaklar, dedi.
Kay›kç›;
— Evet, ama benim de yaflam›m tehlikeye girecek. Benim
de evim, kar›m, çocuklar›m var.
Gökyüzünü ve gölü göstererek;
— fiu duruma bak›n! Dalgalar kayalara nas›l çarp›yor, su-
lar› dibinden nas›l kabart›yor. Onlar› kurtarmay› ben de yü-
rekten isterim. Ama siz de görüyorsunuz ki buna olanak yok,
dedi.
Kay›kç›n›n bu sözleri üzerine Konrad, diz çökmüfl durumda
umutsuzca m›r›ldand›.
— Demek bize çok yak›n olan esenlik k›y›s›na baka baka,
düflman›n eline düflece¤iz... ‹flte kurtuluflumuz olan k›y› karfl›da
duruyor. Gözlerimle onu görüyorum, sesim oraya dek ulafla-
biliyor. Bizi oraya götürecek kay›k da iflte flurada ve biz umut-
8
Wilhelm Tell'in Ülkesi 28/03/2008 17:11 Page 8
