— Evet. Gelenler Valinin adamlar›. Neyse ki yard›m tam
zaman›nda eriflti, dedi.
Bu s›rada atl›lar yanlar›na gelmiflti. Atl›lar›n en önündeki
baflmuhaf›z, k›y›dakilere ba¤›rd›.
— Saklad›¤›n›z katilleri çabuk ortaya ç›kar›n!
Yan›ndaki muhaf›z da;
— Burada olduklar›n› biliyoruz. Onlar› bofluna gizliyorsu-
nuz, dedi.
Çoban ve kay›kç› muhaf›zlara;
— Ne demek istedi¤inizi anlayamad›k, dediler. O s›rada
baflmuhaf›z göldeki kay›¤› görerek öfkeyle ba¤›rd›.
— Vay can›na, ne görüyorum? Hay aksi fleytan!
Kayan›n üstünden gölü gözleyen avc›, muhaf›zlara seslen-
di.
— Arad›¤›n›z kifliler kay›ktakiler mi? Arkalar›ndan atlar›n›-
z› sürün. E¤er zaman geçirmeden giderseniz yakalars›n›z!
Muhaf›zlar kay›¤›n ard›ndan bakakalm›fllard›. Baflmuhaf›z;
— Lanet olsun! Kaçt›lar, diye söylendi öfkeyle. Sonra k›y›-
dakilere dönerek;
— Kaçmalar›na siz yard›m ettiniz. Bunun cezas›n› çekecek-
siniz, diye ba¤›rd›. Yan›ndaki atl›lara;
— Muhaf›zlar, bu hainlerin sürülerine sald›r›n! Kulübelerini
yak›n, y›k›n, yok edin, dedikten sonra h›zla oradan ayr›ld›.
Öteki muhaf›zlar da onu izlediler.
Çoban›n yard›mc›s› küçük çocuk telaflla arkalar›ndan kofl-
tu. Üzüntüyle;
— Eyvah, koyunlar›m, diye ba¤›r›yordu. Onun arkas›ndan
çoban da ba¤›rarak, dövünerek kofltu. Avc›, kinle;
— Zorbalar, diye ba¤›rd› ve da¤lara do¤ru yürüdü.
K›y›da yaln›z kalan kay›kç› da kayg› ve ac›yla söylendi.
12
Wilhelm Tell'in Ülkesi 28/03/2008 17:11 Page 12
