— Yi¤it adam kendini en son düflünür. Senden yard›m is-
teyen bu zavall› adam› kurtarmal›s›n, dedi.
— K›y›da kal›p rahat rahat ö¤üt vermek kolayd›r. ‹flte ka-
y›k, iflte göl! Bir deneyin bakal›m!
— Göl ac›yabilir, ama Vali ac›maz. Haydi sen bir dene
kay›kç›, diye yan›tlad› Wilhelm Tell. Ötekiler de kay›kç›dan
Konrad’› kurtarmas›n› istediler. Ancak kay›kç› karfl›ya geçme-
mek için direniyordu. Kararl› bir sesle;
— Bunu benden öz kardeflim ya da etimin bir parças› ço-
cu¤um da istese yine yapmam. F›rt›nay› görüyorsunuz. Bugün
Simon ve Yuda günü. Göl kudurmufl, kurban›n› istiyor, dedi.
Wilhelm Tell;
— Bofl sözler hiçbir ifle yaramaz, zaman daral›yor. Bu ka-
d›n ve adama yard›mc› olmak gerek. Sana son kez soruyo-
rum, onlar› karfl›ya geçirecek misin, dedi.
— Hay›r, ben geçiremem!
— O zaman getir kay›¤› buraya! Onlar› karfl›ya geçirme-
yi ben deneyece¤im, dedi Wilhelm Tell. Çoban sevinç ve
coflkuyla ba¤›rd›.
— Hey, yi¤it Tell!
— Avc› oldu¤u nas›l da belli, diye k›vançla konufltu avc›
da.
Kay›kç› k›y›ya giderek kay›¤› haz›rlamaya bafllad›. Konrad,
Wilhelm Tell’e büyük bir sevinç ve gönül borcu anlatan göz-
lerle bakt›.
— Siz bizim kurtar›c› ve koruyucu mele¤imizsiniz Tell, de-
di coflkuyla.
— Sizi Valinin k›y›c›l›¤›ndan ben kurtaraca¤›m. Ancak f›r-
t›nan›n tehlikelerinden kurtulman›z benim elimde de¤il. Elim-
den geleni yapaca¤›m. Zaten, ac›mas›z insanlar›n eline düfl-
10
Wilhelm Tell'in Ülkesi 28/03/2008 17:11 Page 10
