nim konu¤umsunuz. Luzern’e gelince de ben sizin konu¤unuz
olurum.
— Çok teflekkür ederim, ama daha fazla kalamam. Çün-
kü hemen bugün Gersau’a ulaflmal›y›m. Size son olarak yine
flunlar› söylemek istiyorum. Direncinizi yitirmeyin. Valilerinizin
yapt›¤› zorbal›k ve afla¤›lamalar›n size verdi¤i ac›, ne kadar
a¤›r olursa olsun, buna dayanmaya çal›fl›n. Bu durum çabucak
de¤iflebilir. ‹mparatorlu¤un bafl›na bir baflkas› geçebilir. Ama
bir kez Avusturya’n›n oldunuz mu, ona ba¤l›l›k yemini ettiniz
mi bir daha ondan ayr›lamazs›n›z. Bu sözlerimi hiç unutmay›n.
— Güle güle dostum. Yolun aç›k olsun.
Pfeifer gittikten sonra Werner, bir süre evin önünde dü-
flünceli düflünceli dolaflt›. Sonra, ›hlamur a¤ac›n›n alt›ndaki
tahta s›raya oturdu. Pfeifer’le yapt›¤› konuflmay› ve onun söz-
lerini düflünüyordu. Düflüncelerine öylesine dalm›flt› ki kar›s›n›n
yan›na geldi¤ini fark etmedi. Gertrud onun sessizli¤ini boz-
mad› ve bir süre kayg›l› bak›fllarla kocas›n› süzdü. Sonra gi-
dip yan›na oturdu.
— Neden böyle üzgünsün? Seni art›k neredeyse tan›yam›-
yorum. Kaç gündür sessizce seni gözlüyorum. Karanl›k düflün-
celer aln›n› k›r›flt›r›yor. Dayan›lmaz bir ac› yüre¤ini s›k›flt›r›yor.
Bu hâlin beni çok üzüyor. Nedir seni böyle üzen? Bana içini
dök, ben senin kar›n›m. Kayg› ve kederini paylaflmak istiyorum.
Werner, sevgiyle kar›s›na bakt›. Uzan›p elini avucuna ald›.
Ama hiçbir fley söylemedi. Gertrud ona kayg›yla bakarak so-
rusunu yineledi.
— Lütfen söyle bana. Can›n› s›kan fley nedir? Neyimiz ek-
sik? Bu y›l iyi ürün ald›k. Eme¤imiz bofla gitmedi. Ambarlar›-
m›z a¤z›na dek doldu. Ah›rlar›m›zda s›¤›r sürülerimiz, parlak
tüylü besili atlar›m›z var. Bir derebeyi gibi bolluk içinde yafl›-
14
Wilhelm Tell'in Ülkesi 28/03/2008 17:11 Page 14
