– ‹flte yapt›¤›m hesaplar, diye yan›t verdi. Hesaplad›¤›m›z
çapta bir gülle, dökme demirden yap›l›rsa otuz ton gelir, alü-
minyumdan yap›l›rsa yaln›zca sekiz ton gelecektir.
Maston:
– Tamam! dedi. En uygunu bu.
Baflkan kurul üyelerine dönüp:
– Peki, alüminyum için sizler ne diyorsunuz? diye sordu.
Her üçü de “Kabul.” dediler.
Baflkan onlara teflekkür ettikten sonra:
– Güllenin biçimi önemli de¤il, dedi. Çünkü ilk h›zla at-
mosferi afl›nca bofllukta kalacak. Döne döne ilerleyecek. Bu
bak›mdan yuvarlak bir biçim öneriyorum.
Böylece, ilk toplant› sona ermiflti. Mermi daha do¤rusu,
gülle sorunu çözümlenmiflti. Dünya’dan Ay’a gönderilecek ilk
arma¤an, p›r›l p›r›l par›ldayan alüminyum bir gülle olacakt›.
Maston evine dönerken bir çocuk gibi sevinçliydi. Kendi
kendine; “Yaflas›n!” diye söyleniyordu. “Ay’a çok güzel bir
mermi gönderiyoruz. Bu hem biz topçular›n bir arma¤an› ola-
cak, hem de topçu tarihinde ilk kez bir alüminyum gülle kulla-
n›lacak. Arkadafllar bunu duyunca kim bilir ne kadar flafl›ra-
caklar?”
* * *
111
