– Asl›nda, oraya gitmek sekiz kilometre yürümeyi gerekti-
riyor. Ama, kestirme bir yol biliyorum ben. Seni kay›kla götü-
rece¤im.
– Öyleyse, hemen yola ç›kal›m.
– Biraz yiyecek, torba ve uçurtma ipi almal›y›z.
Köyde olmad›¤›n› ö¤rendikleri birinin kay›¤›n› alarak yola
ç›kt›lar. Gidecekleri yere vard›klar›nda Tom:
– Geldik. Burada hep birbirine benzeyen çal›lar var. fiu
toprak kaymas› olan yeri görüyor musun? Beyaz iflareti ben
koydum oraya! dedi.
K›y›ya ç›k›nca:
– ‹flte buras›. ‹lerde çok iflimize yarayacak. Yaln›zca Joe
Harper’la Ben Rogers’a söyleriz yerini. Çete kurdu¤umuz za-
man s›¤›na¤a gereksinmemiz olacak. Tom Sawyer Çetesi!
Ne güzel bir ad› var, de¤il mi?
– Evet Tom. Kimleri soyaca¤›z?
– Karfl›m›za ç›kan herkesi. Ço¤unlukla insanlar pusuya
düflürülür. Kural› böyledir. Fidye ödeyinceye kadar, ma¤ara-
da tutaca¤›z.
– Korsanl›ktan daha güzelmifl.
Çocuklar, delikten içeri girdiler. Uçurtma ipini sa¤lam bir
yere ba¤lad›lar. Ona tutunarak ilerliyorlard›. Az sonra kayna-
¤a varm›fllard›. Tom ürperdi. Orada geçirdi¤i korkunç saatleri
an›msam›flt›. F›s›lt›yla konufluyorlard›. ‹lerleyip Tom’un K›z›l-
derili Joe’yla karfl›laflt›¤› yere geldiler. Tom, elindeki mumu
129
