– Keyiflerince yaflay›p e¤lenirler. Aç›k denizlerde ele ge-
çirdikleri gemileri ya¤malad›ktan sonra yakarlar. Gemide bu-
lunanlar› öldürürler. Paralar›n›, adalar›n›n ulafl›lmas› güç yer-
lerine gömerler.
– Ama, kad›nlar› öldürmezler, dedi Joe.
– Bunu yapmazlar. Soylu kimselerdir korsanlar.
– Çok da güzel giyinirler. Giysileri alt›n, gümüfl ifllemelidir.
Huck, üstüne bafl›na bakarak üzgün üzgün m›r›ldand›:
– Giysilerim korsanl›k için uygun de¤il!
Arkadafllar›, onun yak›nda güzel giysilere kavuflaca¤›n›
söylediler. Biraz sonra üçü de rahat bir uykuya dald›.
Tom ertesi sabah uyan›nca, gözlerini ovuflturup nerede
oldu¤unu anlamaya çal›flt›. Çevrede derin bir sessizlik vard›.
Yapraklar›n üzerindeki çiy taneleri inci gibi parl›yordu. Akflam-
dan kalma ateflten ince bir duman ç›k›yordu. Gün yeni ›fl›-
maktayd›. Orman›n derinlerinde bir kufl öttü, bir baflkas› ona
karfl›l›k verdi. Sesler giderek ço¤ald›. Do¤a uyan›p günlük ya-
flant›s›na bafllam›flt›.
Tom, korsan arkadafllar›n› uyand›rd›. Hep birden suya at-
lad›lar; temiz, s›¤ suda bo¤uflup durdular. Sallar›n› ak›nt› sü-
rükleyip götürmüfltü. Böylece, ›rma¤›n karfl› k›y›s›ndaki köyle
bütün ba¤lar› kopmufl oluyordu. Buna sevinmifllerdi bile. Do-
¤ayla bafl baflayd›lar.
Kamp yerine döndükleri zaman çok ac›km›fllard›. Atefli
canland›rd›lar. Bal›k tutup k›zartarak kahvalt› yapt›lar. Huck’›n
56
