sa¤lam cam kalmam›fl, merdiveni çökmüfltü.
Üst kat› da görme iste¤ine kap›ld›lar. Bir tehlikeyle karfl›-
lafl›rlarsa oradan kaçmalar› güç olacakt›. Kazmay› küre¤i ye-
re b›rakt›lar, basamak tahtalar› yer yer çökmüfl olan merdive-
ni t›rmand›lar. Yukar›s›n›n görünüflü de y›k›k döküktü. Evde
kimsenin oturmad›¤›n› görünce daha da yüreklendiler. Afla¤›
inip kaz›ya bafllamak istiyorlard›. Tam bu s›rada, baz› sesler
duydular. Tom:
– fiiflflt!... dedi. Duydun mu?
F›s›lt›yla konufluyorlard›.
– Evet. Hemen kaçal›m buradan!
– K›p›rdama! Kap›n›n önündeler.
Gözlerini döfleme tahtalar›n›n deliklerine dayay›p bekledi-
ler. ‹çeri iki kifli girdi. Bunlardan biri, son günlerde köyde rast-
lad›klar› sa¤›r ve dilsiz ‹spanyoldu. Ötekini tan›mam›fllard›.
Alçak sesle konufluyorlard›.
– Düflündüm, çok tehlikeli bir ifl bu! dedi, sa¤›r ve dilsiz ro-
lü yapan ‹spanyol. Öteki karfl›l›k verdi:
– Ne tehlikesi be!
Çocuklar çok flafl›rm›fllar ve korkmufllard›. Dilsiz sand›k-
lar› ‹spanyol konufluyordu. Tan›mad›klar› kifliyse, sesinden
anlad›klar›na göre K›z›lderili Joe’nun ta kendisiydi. Joe:
– Bundan önceki olay› biliyorsun. Ondan daha tehlikeli
olamaz.
– Evet. Ama, o ev ›rma¤›n yukar›s›nda, ›ss›z bir yerdeydi.
95
