Tom’la Huck bu sözleri duyunca sevinçleri kursaklar›nda
kald›.
– Çok do¤ru. Bunu düflünmedim. 1 numaral› ine mi götü-
rece¤iz?
– Hay›r. Oras› pek güvenli de¤il. Sand›¤› 2 numaral› ine
götürece¤iz.
– Hava karard›¤›na göre ç›kabiliriz buradan!
K›z›lderili Joe, pencereleri dolafl›p d›flar›da kimse var m›
diye bakt›. Ard›ndan:
– Kazma küre¤i getirenler nerede acaba? Üst katta olabi-
lirler mi? diye homurdand›.
K›z›lderili Joe, b›ça¤› elinde, merdivenleri ç›kmaya baflla-
m›flt›. Çocuklar dolaba saklanmay› düflündülerse de, yerlerin-
den k›m›ldayamad›lar. Korkudan donup kalm›fllard›. Güçleri-
ni toplay›p dolaba do¤ru at›lmak üzereyken, K›z›lderili Joe
çürük bir tahtaya basm›fl olacak ki, gürültüyle afla¤› yuvarlan-
d›. Küfrederek do¤ruldu. Arkadafl›:
– Bofl ver, yukarda birileri olsa bile bize ne? ‹sterlerse pe-
flimize düflsünler. Bana kal›rsa, bu gereçleri getirenler bizi
görünce hortlak san›p kaçm›fllard›r.
Joe biraz söylendikten sonra arkadafl›na hak verdi. Az
sonra haydutlar, hazineleriyle birlikte ›rma¤a do¤ru yürümeye
bafllam›fllard›.
Tom’la Huck, kalk›p arkalar›ndan bakt›lar. En önemli fley,
canlar›n› kurtarabilmifl olmalar›yd›. Onlar› izlemeyi düflünmü-
98
