için ne düflündü¤ümü söyleyeyim.
Silâhflorlar ilerlediler. D’Artagnan da onlar› izledi.
Kral konuflmas›n› sürdürdü:
– ‹ki gün içinde, kardinalin yedi koruyucusunu yara-
lamaya nas›l cesaret ettiniz? Bu gidiflle, üç hafta sonra
kardinalin kendisine hizmet edecek adam› kalmayacak.
Arada s›rada olan olaylara göz yumuyorum. Ama iki
günde yedi olunca, tekrar edeyim ki fazla! Çok fazla!
M. Treville araya girdi:
– ‹flte bu yüzden, onlar majestelerine özür dilemeye
ve bir daha yapmayacaklar›na söz vermeye geldiler.
– Bir daha yapmayacaklar›na m›? H›mm! Bundan
kuflkuluyum ya! Hele flurada bir Gaskon surat› var ki.
Buraya gelin bay›m!
D’Artagnan son derece üzgün bir tav›rla ilerledi. Kral:
– Ama siz beni aldatt›n›z, dedi. Bu bir delikanl› de¤il,
bir çocuk Bay Tréville, gerçek bir çocuk. Jussac’a o mü-
kemmel k›l›ç vuruflunu yapan bu mu yani?
– Ve Bernajoux’ya da iki güzel vurufl yapan.
– Sahi mi?
– Beni Cahusac’›n elinden kurtarmas› da ayr›, dedi
Athos. Yoksa majestelerinin huzurunda olamayacakt›m
flimdi.
– Bu genç Gaskon müthifl bir fley desenize, Bay Tré-
ville! Bu meslekte birden çok k›l›ç k›rmas› gerekir. Oysa
bu Gaskonlar hep yoksuldurlar de¤il mi? La Chesnaye,
71
