173
ÇAYIRLI
(Eski adı: Mans), Erzincan iline bağlı ilçe ve
bu ilçenin merkezi olan kent. İlçe toprakları,
Karasu Irmağı’nın batısıyla Keşiş Dağları, Si-
pikör Dağları ve Otlukbeli Dağı arasında
üçgen biçiminde bir alanı kaplar. İlçe toprak-
ları dağlıktır. Kuzeyinde Otlukbeli Dağları ve
Ardıgün Dağı, güneyinde Esence Dağı ve Ka-
rakaya Dağı yer alır. Dağlar, akarsu vadileriyle
derin bir şekilde parçalanmıştır. Dağlardan
kaynaklanan suları, Karasu toplar. Halkın baş-
lıca geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır.
1401’de Osmanlı egemenliğine girmiş,
1954’te ilçe durumuna getirilmiştir.
Nüfusu: 10.440 (2008)
İLİÇ
(Eski adı: Kuruçay), Erzincan iline bağlı ilçe
ve bu ilçenin merkezi olan kent. Erzincan-Div-
riği kara yolu ve demir yolu yakınındadır. İlçe
topraklarının güneyinde ve doğusunda Mun-
zur Dağları, kuzeyinde Karadağ yer alır. Dağ-
lardan kaynaklanan suları Kuruçay toplar.
Ekime elverişli alanlar, akarsu vadilerinde top-
lanır. Ekonomisi hayvancılığa dayalıdır. Yay-
lacılık yöntemi ile koyun ve keçi beslenir.
Yetiştirilen tarım ürünleri ilçenin ihtiyacını
karşılayacak kadardır; az miktarda buğday,
arpa, patates, soğan, üzüm, dut ve erik yetiş-
tirilir. İlçe topraklarında asbest ve demir ya-
takları bulunur. Demir yolunun geçmesiyle
önem kazanınca 1939’da ilçe oldu.
Nüfusu: 6.347 (2008)
KEMAH
Erzincan iline bağlı ilçe ve bu ilçenin merkezi
olan kent. İlçe merkezi, il merkezi Erzincan’ın
53 km batısında, Karasu Vadisi’nin sol kıyı-
sında, Munzur Dağlarından inen Tanesur
Deresi ağzında kurulmuştur. Toprakları dağ-
lıktır. Kuzeyinde Könem Dağı, güneyinde
Munzur ve Mercan dağları yer alır. Dağlar,
Karasu ve kollarının vadileri ile derin bir şe-
kilde parçalanmıştır. İlçe ekonomisi, tarım ve
hayvancılığa dayanır. İlçe topraklarında linyit
ve kaya tuzu yatakları bulunur. Hititler zama-
nında kurulan Kemah’a “kolay alınmaz” an-
lamına gelen “Gemekha” adı verilmiştir.
İslam orduları tarafından Ümeyr bin el-
Hübâb 679 yılında Bizanslıları yenerek Ke-
mah’ı ele geçirdi. Daha sonra tekrar
Bizanslıların eline geçti. 1071 Malazgirt Za-
feri’nden sonra Alparslan’ın kumandanların-
dan ve Selçuklu şehzadelerinden Mengücek
Bey kente girdi. 1401’de Yıldırım Bayezid,
Erzincan ile birlikte Kemah’ı Osmanlı toprak-
larına kattı. Kemah Kalesi ve Melik Sultan
Türbesi ilçedeki önemli tarihî yapılardır. İlçe
belediyesi 1884’te kuruldu.
Nüfusu: 6.951 (2008)
KEMALİYE
(Eski adı: Eğin), Erzincan iline bağlı ilçe ve bu
ilçenin merkezi olan kent. İlçe merkezi, il mer-
kezi Erzincan’a 150 km, Malatya’ya 130 km
uzaklıkta olup Karasu Vadisi’nde kurulmuştur.
İlçe topraklarını Munzur Dağları engebelendi-
rir. Karasu, ilçe topraklarının kuzeybatı- gü-
neydoğu doğrultusunda geçer. Keban Baraj
Gölü’nün bir kısmı, ilçe sınırları içinde kalır.
İlçe halkının en önemli geçim kaynağı halıcı-
lıktır. İlçe topraklarında demir ve linyit yatakları
bulunur. Kemaliye evleri, geleneksel mimari-
mizin seçkin örnekleridir. Bu evler 2-3 katlı,
taş örgü ve üstü ahşaptır.
Nüfusu: 5.487 (2008)
OTLUKBELİ
(Eski adı: Karakulak), Erzincan iline bağlı ilçe
ve bu ilçenin merkezi olan kent. Erzincan’ın
117 km kuzeydoğusundadır. İlçe toprakları
dağlıktır. Ekonomisi hayvancılığa dayalıdır.
Yaylacılık yöntemi ile küçükbaş hayvan bes-
lenir. İlçe merkezi Otlukbeli Dağları etekle-
rinde kurulmuştur. Çayırlı ilçesine bağlı bir
bucakken, 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı ka-
nunla ilçe oldu. Fatih Sultan Mehmed Han ile
Akkoyunlu Hükümdarı Uzun Hasan bu ilçe
yakınlarında savaşmıştır. Tarihe Otlukbeli Za-
feri olarak geçen bu harp neticesinde Erzincan
ve civarı Osmanlı Devleti hâkimiyetine girmiş-
tir.
Nüfusu: 2.745 (2008)
REFAHİYE
Erzincan iline bağlı ilçe ve bu ilçenin merkezi
olan kent. İlçe toprakları dağlıktır. Doğusunda
Karadağ, orta kısmında Duman Dağı, batı-
sında Kızıldağ yer alır. Belgazi, Özçil ve Menek
Çayı önemli akarsularıdır. Orman bakımından
zengin olan ilçede halk ormancılık, meyveci-
lik, tarım ve hayvancılıkla geçinir. İlçe, Hirdiç
Suyu Vadisi’nde kurulmuştur. Eski adı Gerca-
nis olan ilçenin tarihine ilişkin bilgi bulunma-
maktadır.
Nüfusu: 11.051 (2008)
TERCAN
(Eski adı: Mamahatun), Erzincan iline bağlı
ilçe ve bu ilçenin merkezi olan kent. İl merke-
zine 99 kmmesafededir. İlçe topraklarının ba-
tısı ovalık, doğusu dağlıktır. Önemli akarsuları
Karasu ve Tuzla’dır. Ekonomisi tarıma dayalı-
dır. Başlıca tarım ürünleri buğday, çavdar ve
arpa olup, ayrıca az miktarda patates, soğan
ve elma yetiştirilir. Yaylacılık yöntemiyle
koyun besiciliği yaygındır. Sümerbank ayak-
kabı fabrikası ve un fabrikası başlıca sanayi
kuruluşlarıdır. İlçe topraklarında krom ve
manganez yatakları vardır. İlçe, Tuzla Suyu
Vadisi’nde, Erzurum-Erzincan kara yolu üze-
rinde kurulmuştur.
Nüfusu: 18.646 (2008)
ÜZÜMLÜ
(eski adı: Cimin), Erzincan iline bağlı ilçe ve
bu ilçenin merkezi olan kent. Erzincan’ın do-
ğusundadır. İlçe topraklarının kuzeyinde
Esence Dağları güneyinde Erzincan Ovası yer
alır. Karasu ve kolları dağlardan kaynaklanan
suları toplar. Ekonomisi tarıma dayalıdır. Bağ-
cılık gelişmiştir. Bölgede yetişen siyah üzüm-
den ismini alır. Meyvecilik yaygın olarak
yapılır. Denizden yüksekliği 1400 metredir.
Merkez ilçeye bağlı bucak iken, 19 Haziran
1987’de 3392 sayılı Kanunla ilçe oldu.
Nüfusu: 13.467 (2008)
ERZİNCAN’IN İLÇELERİ
Erzincan Üzümlü ilçesinden bir görünüm
