180
ESKİŞEHİR, İç Anadolu Bölgesi’nin Yukarı
Sakarya bölümünde il. Kuzeyde Ankara, Bolu,
batıda Bilecik ve Kütahya, güneyde Afyonka-
rahisar ve Konya, doğuda Ankara illeriyle sı-
nırlanır. Yüzey Biçimleri: Yüzey biçimlerinin
karakteristik yapısını Sakarya, Porsuk ve Sa-
rısu havzalarındaki düzlükler ile bunları çev-
releyen yükseltiler oluşturur. Bu yükseltilerin
başlıcaları; kuzeyde Bozdağ (Türkmenbaba
Tepesi, 1.534 metre) ve Sündüken Dağları
(Kızıldağ, 1.818 metre), güneydoğu-kuzeybatı
doğrultusunda Sivrihisar Dağları (Çal Dağı,
1.690 metre), il merkezinin güneyinde Türk-
men Dağı’dır (1.825 metre). Düşük bir
eğimde olan akarsuların oluşturdukları geniş
düzlükler içinde; Porsuk Ovası, Sarısu Ovası
ve Yukarı Sakarya Ovası sayılabilir. İlde ge-
lişkin bir akarsu ağı vardır. Çifteler ilçesinin
güneydoğusundan doğan Sakarya Irmağı,
Konya ve Ankara ile il sınırlarını çizerek akar.
Porsuk Irmağı, Kütahya ilinden kaynaklanan
iki kolun birleşmesiyle oluşur ve il merkezin-
den geçerek, Ankara il sınırını geçtikten sonra
Sakarya’ya karışır. İl sınırları içinde önemli
doğal göl yoktur; baraj gölleri (Gökçekaya/Sa-
rıyer, Porsuk, Musaözü ve Dodurga/Darıdere)
ile göletler (Yukarı Kartal, Karacaören) vardır.
İklim, Bitki Örtüsü ve Yaban Hayatı, Batı ve İç
Anadolu bölgeleri arasında bir geçiş bölgesi
konumunda olmakla birlikte, Eskişehir ilinde
genellikle karasal iklim egemendir. En soğuk
aylar ocak ve şubat, en sıcak aylar temmuz ve
ağustostur. En çok yağış, aralık, ocak ve
mayıs aylarında düşer. Egemen rüzgâr gün-
batısıdır. İl toprakları, bitki örtüsü bakımın-
dan Batı Anadolu ormanları ile İç Anadolu
bozkırları arasında geçiş özelliği gösterir. Batı
Anadolu’da kalan bölümde zengin karaçam
ormanları yer alır. Doğuya ilerledikçe yer yer
kimi yükseltiler üzerinde görülen canlı bitki
örtüsü, İç Anadolu’ya doğru bozkırda ilerle-
dikçe tümüyle kaybolur. Ekonomi: İlin ekili
yerleri, il topraklarının ancak yüzde 22’sini
kaplamasına karşın tahıl üretimi bakımından
Türkiye’nin önde gelen illerinden biridir.
Şeker pancarı, patates, ayçiçeği üretimi yanı
sıra Yukarı Sakarya Ovalarında meyvecilik,
ipek böcekçiliği yapılır ve pamuk yetiştirilir.
İlde krom, bor tuzları, lüle taşı diye bilinen
manyezit, perit ve asbest yatakları vardır.
Demir yolunun Eskişehir’den geçmesi so-
nucu il merkezinde ekonomi canlanmaya
başladı. 1894’te bir cer atölyesi kuruldu. Bu
atölye, günümüzde dört ana, beş yardımcı
fabrikada lokomotif, motor, elektrik makine-
leri, vagon ve yol gereçleri üreten Türkiye Lo-
komotif ve Motor Sanayi AŞ’nin çekirdeğini
oluşturdu. Tekstil, çömlekçilik, lüle taşı işle-
meciliği, kuyumculuk, şarapçılık gibi küçük
sanayi dalları gelişti. Cumhuriyet döneminde
uçak fabrikasıyla şeker fabrikası kuruldu.
Daha sonra çimento, basma, süt ürünleri,
bisküvi, yem, inşaat malzemesi, beton direk
ve travers, çeşitli makine, konfeksiyon, tarım
Eskişehir
Yüz ölçümü
:13.904 km
2
Nüfusu
:741.739 (2008)
İlçe sayısı
:13
İl trafik kodu
:26
ESKİŞEHİR
Eskişehir'den bir görünüm
