380
• söz düflmemek (birine):
1.
Daha yetkili kifliler varken kendisinin söz söylemesi-
ne gerek duyulmamak.
Annesi konuflurken ona söz düflmezdi.
2.
Di¤erlerinin konuflmas›ndan kendisine s›ra gelme-
mek.
Bir türlü bana söz düflmedi.
• söz geçirmek (birine):
Söyledi¤ini, istedi¤ini yapt›rmak.
Arkadafllar›na söz geçirmesini bilirdi.
• söz gelmek (birine):
Bir davran›fl› nedeniyle elefltiriye u¤ramak.
Bu ifli yapamam, sonra bana söz gelir.
• söz getirmek (birine):
Bir kimsenin elefltirilmesine neden olmak.
Böyle yaparsan, kardefline söz getirirsin.
• söz iflitmek:
bk. laf iflitmek.
• söz kald›rmamak:
bk. laf kald›rmamak.
• söz kesmek:
(Aileler) Çocuklar›n evlenmeleri konusunda anlaflmak.
Bize söz kesmeye geleceklermifl.
• söz konusu olmak:
Üzerinde konuflulmak.
Toplant›da çat›n›n onar›lmas› da söz konusu oldu.
• söz olmak:
Bir ifl hofl karfl›lanmamak, dedikodu konusu yap›lmak.
Böyle davran›rsan söz olur.
• söz sahibi olmak:
Bir konuda konuflma yetkisi olmak.
Bu konuda annem söz sahibidir.
Deyimler/364-384 21/07/2010 21:01 Page 380
