124
• Kimseden kimseye hay›r yok (gelmez).
‹nsan, gerçeklefltirece¤i iflte yaln›z kendi gücüne gü-
venmelidir. Baflkalar›ndan yard›m beklememeli ve buna
güvenmemelidir. Yoksa düfl k›r›kl›¤›na u¤ramas› kaç›-
n›lmazd›r.
• Kimse kendi ay›b›n› görmez.
bk. Herkes kendi ay›b›n› bilmez.
• Kimse kimsenin k›smetini (r›zk›n›
(*)
) yemez.
Kimi zaman aileden birine yemek ayr›l›r. Ama o s›rada
eve bir konuk gelir. Yemek konu¤a sunulur. “Demek ki
bu onun k›smetiymifl.” denilir ya da düflünülür. Bu du-
rum, yan yana ayn› mal› satan iki esnaf için de geçerli-
dir. Müflteri iki mal› da görür, ancak birini al›r. Halk›n
inanc›na göre, bir fley kime k›smetse o yer, o satar, o
edinir ya da o al›r.
• Kimsenin ah›
(**)
kimsede kalmaz.
Eziyet görenin, ac› çekenin ilenci, bu zulmü yapan›n y›-
k›m›na neden olur.
• Kimsenin ç›ras› tana
(***)
kadar yanmaz.
Hiç kimsenin, göze çarpacak kadar baflar›l› olan yafla-
m› sürekli de¤ildir.
• Kimsenin etti¤i yan›na kalmaz.
Kötülük yapanlar gün gelir yapt›klar›n›n cezas›n› çeker-
ler. Kötülüklerin karfl›l›ks›z kalaca¤› hiçbir zaman düflü-
nülmemelidir.
• Kifli arkadafl›ndan bellidir.
‹nsan anlaflabildi¤i, kendi huyuna uyan, düflünceleri
kendi düflüncelerine yak›n kimselerle arkadafll›k eder.
Bu bak›mdan, bir kimsenin nas›l bir insan oldu¤unu ö¤-
renmek için, arkadafl›n›n kiflili¤ine bakmam›z yeterlidir.
(*) r›zk:
Yiyecek, içecek fley; az›k.
(**) ah:
‹lenç, beddua.
(***) tan:
Günefl do¤madan önceki alaca karanl›k.
11 Atasözleri9_110-130 21/07/2010 21:20 Page 124
