34
• Ar› gibi eri olan›n da¤ kadar yeri olur.
Çal›flkan kiflileri olan aile ve toplumlar, bol kazanç elde
ederek vars›llafl›rlar.
• Ar›k
(*)
ata kuyru¤u (da) yüktür.
Güçsüz kifli, çok yak›n› da olsa, kimseye yard›m edecek
durumda de¤ildir. Ayr›ca, yapaca¤› yard›m çok az olsa
bile böyle bir kifli, bunu gerçeklefltiremez.
• Ar› k›zd›ran› sokar.
Kifli, kendisini kim sinirlendiriyorsa ona sald›r›r.
• Ar› sö¤üdü, ak›ll› ö¤üdü sever.
Herkes ifline gelen fley neyse onu benimser.
• Arife günü yalan söyleyenin bayram günü yüzü ka-
ra ç›kar.
Bir sözün yalan oldu¤u çabuk anlafl›l›r. Sonuçta, yalan
söyleyen kifli utan›lacak bir duruma düfler.
• Arife
(**)
tarif gerekmez.
Anlay›fll› kifliye uzun uzun aç›klama yapmak gereksiz-
dir. O, daha söze bafllamadan ne demek istendi¤ini an-
lar.
• Arkadafl›n› söyle, kim oldu¤unu söyleyeyim.
Kifli, huyuna suyuna uygun kimselerle arkadafll›k yapar.
Bu nedenle, bir kimsenin arkadafl›n› tan›yarak o kimse-
nin niteliklerini, kiflili¤ini ö¤renebiliriz.
• Armudun iyisini ay›lar yer.
Güzel fleyleri, genellikle ona yarafl›r durumda olmayan-
lar elde eder.
• Armut dal›n›n dibine düfler.
1.
Çocuk, soyuna çeker.
2.
Ç›rak, ustas›n›n yolunda ilerler.
3.
‹nsan önce yak›nlar›na yararl› olur.
(*) ar›k:
Zay›f, c›l›z.
(**) arif:
Çok anlay›fll›, sezgili kimse.
04 Atasözleri2_33-43 21/07/2010 21:21 Page 34
