37
• Ata binen nal›n›, m›h›n›
(*)
arar.
Kifli, kullanaca¤› fleyin ayr›nt›lar›na özen göstermelidir.
O fleyin eksik bir yan› kalmamas›na çal›flmal›d›r.
• At, ad›m›na göre de¤il, adam›na göre yürür.
At›n yürüyüflü, binicisinin yönetimine ba¤l›d›r. Bir iflin
yürütülme biçimi de iflin bafl›ndaki kiflinin bilgisine, ça-
bas›na, tutum ve davran›fl›na göre de¤ifliklik gösterir.
• Ata eyer gerek, eyere er gerek.
Bir iflletmeden istenilen verimi alabilmek için o iflletme
iyice donat›lmal›d›r. Sonra da iflin bafl›na iyi bir yönetici
getirilmelidir.
• Ata mal› mal olmaz, kendin kazanman gerek.
Kazanç elde etmeyen kifli, babas›ndan kalan mal› ça-
buk tüketir. Kazanç sa¤layan kiflinin ise mal› tükenmez.
• At binenin, k›l›ç kuflanan›n.
Bir fley, onu gere¤i gibi kullanmas›n›, ondan yararlan-
mas›n› bilenindir. O fley, onu kullanmas›n› bilene ya da
ondan yararlanmas›n› bilene yak›fl›r.
• At binicisini bilir (tan›r).
‹flçi, yöneticisinin iflten anlay›p anlamad›¤›n› bilir. ‹flini
de bu durumu göz önüne alarak yürütür.
• At bulunur meydan bulunmaz, meydan bulunur at
bulunmaz.
Bir ifli gerçeklefltirebilmek için gereken koflullar her za-
man tam olarak elde edilemez. Bir yan› tamamlan›r, di-
¤er yan› eksik kal›r.
• Atefl demekle a¤›z yanmaz.
Kifli, tehlikeli bir fleyin sözünü edebilir. Böyle bir davra-
n›flla bir zarara u¤ramas› söz konusu olmaz.
(*) m›h:
Çivi.
04 Atasözleri2_33-43 21/07/2010 21:21 Page 37
