— Tom’la Huck!
— Herkes sizi bekliyor. Çabuk, düflün önüme! Ne var bu
arabada? Çok a¤›r!
Bayan Douglas’›n evine gelince, kendilerini konuk odas›nda
buldular. Welshman baba da arabay› kap›n›n önüne b›rak›p
gelmiflti. Odada Thatcherler, Harperler, Rogersler, Polly tey-
ze, Mary, Sid, köyün rahibi, gazete sahibi ve daha birçokla-
r› toplanm›flt›. Hepsi de çok güzel giyinmifllerdi.
Bayan Douglas, onlara sevecen davrand›. Baflka bir oda-
ya götürüp onlara yeni giysiler verdi. Y›kan›p temizlendikten
sonra giyinip gelmelerini söyledi.
— Bir ip olsayd›, kaçabilirdik. Pencere çok yüksek de¤il,
dedi Huck.
— Neden kaçmak istiyorsun?
— Ben böyle ortamlara al›fl›k de¤ilim. Afla¤› inmeyece¤im.
Ama Tom, Huck’un gitmesine izin vermedi.
Bayan Douglas’›n konuklar› yeme¤e oturdular. Çocuklar,
daha küçük masalara yerlefltirildi. Biraz sonra Welshman ba-
ba aya¤a kalkarak kendisine ve o¤ullar›na verdi¤i onur için
Bayan Douglas’a teflekkür etti. Ard›ndan, Huck’un olaydaki ro-
lünü anlatt›. Bayan Douglas, Huck’u öylesine övdü ki çocu¤un
duydu¤u s›k›nt›, yeni giysilerin vermifl oldu¤u s›k›nt›y› bast›rd›.
Kad›n, Huck’u evinde bar›nd›r›p okula gönderece¤ini, ye-
terli paray› biriktirdi¤inde, ona ifl kurmas› için sermaye vere-
ce¤ini söyledi. Tom, bu f›rsat› kaç›rmad›.
— Huck’un paraya ihtiyac› yok. O zengin biri, diyerek d›-
flar› ç›kt›.
92
