de, dedi Bay Thatcher.
Tom’un yüzü bembeyaz kesildi.
— Ne oldu Tom? Hey, çocuk fenalaflt›, çabuk bir bardak
su getirin!
Yüzüne su serpilince Tom kendine geldi.
— Ne oldu Tom?
— K›z›lderili Joe o ma¤arada!
Haber h›zla yay›ld›. Birkaç dakika sonra olay› duymayan
kalmam›flt›. En az›ndan on kay›k dolusu insan, ma¤araya do¤-
ru yola ç›kt›. Gemiyle gidenler de onlar› izledi. Tom, Yarg›ç
Thatcher’in bulundu¤u kay›ktayd›.
Ma¤aran›n kap›s› aç›l›nca, ilk karfl›laflt›klar› fley, K›z›lderili
Joe’nin yerde yüzükoyun yatan cesedi oldu. Son nefesine dek
kurtulma umudunu yitirmedi¤i anlafl›l›yordu.
Bu durum, Tom’u derinden etkilemiflti. Haydudun ölünceye
dek neler çekti¤ini çok iyi anlayabiliyordu. Çünkü bunu ken-
disi de yaflam›flt›. Ancak, içindeki ac›ma duygusunun yan› s›ra,
rahatlam›flt› da.
K›z›lderili’nin b›ça¤› ikiye bölünmüfltü. Kap›n›n tahtas›n›
yontmak için büyük çaba gösterdi¤i belliydi. Oradan ç›kama-
yaca¤›n› kendisi de biliyordu. Ama bofl durmamak için yap-
m›flt› bunu. Bu arada, birkaç yarasa yakalay›p yemiflti. Ma¤a-
ran›n giriflindeki, oray› gezenlerin b›rakt›¤› mumlar›n ortada
görünmemesi, onlar› da yedi¤ini gösteriyordu. Yine de açl›k-
tan ölmüfltü. Bir sark›ttan damlayan suyu, dikit üzerinde oyuk
aç›p biriktirerek kendine su elde etmiflti.
K›z›lderili Joe’yi ma¤aran›n kap›s›na yak›n bir yere gömdüler.
88
