d›klar› uçurtma ipine tutunarak ilerlediler. Az sonra kayna¤a
varm›fllard›. Tom, orada geçirdi¤i korkunç saatleri hat›rlay›p
ürperdi. F›s›lt›yla konufluyorlard›. Biraz daha ilerleyip Tom’un
K›z›lderili Joe’yle karfl›laflt›¤› yere geldiler. Tom, elindeki mu-
mu kald›r›p ma¤aradaki bir köfleyi ayd›nlatt›. Huck’a;
— fiu karfl› köfleye çizili fleyi görüyor musun, diye sordu.
— Bir çarp› iflareti.
— ‹ki numaran›n nerede oldu¤unu anlam›fls›nd›r art›k. K›z›l-
derili Joe’yi tam burada görmüfltüm.
Huck korkuyordu. K›z›lderili’nin ruhunun orada dolaflt›¤›na
inan›yordu. Ama Tom, ona cesaret verdi.
Tom, b›ça¤›n› ç›kar›p kayan›n dibini kazd›. On, on befl san-
tim sonra b›çak bir tahtaya dokundu. Tahtalar› kald›r›nca, ka-
yan›n alt›na do¤ru uzayan bir kovuk ortaya ç›kt›. Mumu tutup
kovu¤un sonunu görmeye çal›flt›lar ama bir fley görünmüyor-
du. Bu kez e¤ilerek kayan›n alt›na girdiler. Darac›k tünel, sa-
¤a do¤ru k›vr›larak devam ediyordu. Sonunda bir kuytuda
hazine sand›¤›n› gördüler. Yan›nda, deri k›l›flar› içinde iki ta-
bancayla birkaç ufak tefek eflya vard›.
Paralar› torbalara doldurdular. Delikten d›flar› ç›k›p kay›-
¤a binerek köye vard›lar. Tom;
— Paray› Bayan Douglas’›n odunlu¤unun çat› aras›na sak-
layaca¤›z. Yar›n sabah say›p bölüflürüz, dedi.
Benny Taylor’un küçük arabas›n› getirip torbalar› içine koy-
dular. Welshman baban›n evinin yak›n›nda oturup dinlendiler.
Yeniden yola ç›kacaklar› s›rada yafll› adam›n sesini duydular.
— Hey, kim var orada?
90
