Altdorf’taki alan gittikçe kalabal›klafl›yordu. Borazan›n se-
sini duyan, alana kofluyordu. Gelenlerin aras›nda Walter Fürst
de vard›. Yafll› adam soluk solu¤a kalenin yan›na geldi. Kol-
lar›n› iki yana açarak, kalabal›¤› susturdu.
— Arkadafllar, durun! Acele etmeyin. Henüz Unterwalden
ve Schwyz’dan bir haber alamad›k. Onlar›n haberlerini bek-
leyelim.
— Neyi bekleyece¤iz? Zorba öldü, özgürlük günefli do¤-
du!
— Baksan›za, çevremizdeki da¤larda iflaret ateflleri yan›-
yor.
— Y›kal›m! Zorbalar›n kalesini y›kal›m!
— Onu biz yapt›k. Y›kmas›n› da biliriz.
— Buraya bizi hapsedeceklerdi. Y›kal›m.
Alandakiler büyük bir öfkeyle kaleye sald›rd›lar. Walter
Fürst onlar›n bu kararl› ç›k›fl› karfl›s›nda kenara çekildi. Bu s›-
rada Konrad Baumgarten ve Arnold Melchtal geldiler. Her
ikisi de çok heyecanl›yd›. Arnold;
— Nas›l? Bu kale hâlâ ayakta m› duruyor? Sarnen fiatosu
çoktan yerle bir edildi. Rossberg kül oldu, diye ba¤›rd›.
Onlar›n geldi¤ini gören Walter Fürst’ün gözleri parlad›.
— Siz misiniz çocuklar? Bize özgürlük mü getiriyorsunuz?
Söyleyin, bütün kantonlar düflmandan temizlendi mi?
Arnold yan›na giderek onu kucaklad›.
— Sevin art›k yafll› baba! Topra¤›m›z tertemiz. Art›k ‹sviç-
re’de tek bir zorba bile kalmad›.
— Yaflas›n, diye 盤l›klar att› alandakiler.
— Haydi anlat›n, kaleleri nas›l ele geçirdiniz, diye sordu
Walter Fürst.
Üç adam bir köfleye çekildiler. Alandakiler henüz tamam-
74
Wilhelm Tell'in Ülkesi 28/03/2008 17:11 Page 74