— Kendimiz Say›n Baron, kendimiz. Art›k size söyleyebili-
riz. Üç kanton halk› bir araya gelerek bir birlik kurduk. Zor-
balar› yurdumuzdan kovmaya and içtik.
Baron heyecanlanm›flt›. ‹nanmaz bak›fllarla yüzlerine bakt›.
— Bana do¤ruyu söyleyin. Birlik kuruldu mu gerçekten.
Arnold övünçle yan›tlad›.
— Evet. Ayn› gün üç kanton halk› da ayaklanacak. Bütün
haz›rl›klar tamam. Bunu yüzlerce kifli biliyor. Zorbalar›n bast›k-
lar› toprak, ayaklar›n›n alt›ndan kay›yor. Saltanat günleri sa-
y›l›d›r.
— Peki, ya kantonlardaki kaleler?Onlar› nas›l ele geçire-
ceksiniz.
— Biz onu da düflündük.
— Hepsi ayn› günde düflecek.
— Peki, soylular da bu birli¤e kat›ld›lar m›?
Werner;
— Hay›r Say›n Baron. Zaman› gelince onlar›n da yard›m-
lar›na güveniyoruz, ama flimdilik yaln›z köylüler and içtiler,
dedi.
Baron, Werner’in sözlerini flaflk›nl›k içinde dinliyordu. Yerin-
den do¤rulup oturdu.
— Ne diyorsunuz? Köylü, soylular›n yard›m› olmaks›z›n ken-
dine güvenerek, böyle bir harekete kalk›flabildi ha!.. O hâlde
ben art›k rahatça ölebilirim. Çünkü sizin bize gereksiniminiz
kalmam›fl. Bundan sonra sizin için yeni ve daha iyi bir özgür-
lük do¤acak. Zaman de¤ifliyor, eski çöküyor ve çöküntülerden
yepyeni bir yaflam filizlenecek.
Baron bu sözleri söylerken yafll› gözleri p›r›l p›r›l parl›yor-
du. Yan›nda duran Walter Fürst ve Werner’in ellerini yaka-
layarak birlefltirdi. Sonra heyecanl› bir sesle konufltu.
66
Wilhelm Tell'in Ülkesi 28/03/2008 17:11 Page 66
