kalm›flt›. Aralar›nda Dick Sand’den baflka gemicilikten anla-
yan kimse yoktu. Evet, Dick Sand on befl yafl›ndayd› ama ne
de olsa deneyimli say›l›rd›.
Dick Sand güvertede kollar›n› kavuflturmufl, az önce kap-
tan ve tayfalar›n suya gömüldükleri yere bak›yordu. Geminin
yönetimini ve sorumlulu¤unu üstlenecekti. Tanr›dan kuvvet
ve yard›m diledi.
O s›rada, Negoro güverteye ç›kt›. Olup bitenlerden haber-
siz görünüyordu:
– Kaptan Hull’le görüflmek istiyorum, dedi.
Ona gözlerini dikmifl olan Dick Sand yan›t vermedi.
– Bafl tayfa Howik’le görüflsem de olur...
– Her ikisi de öldü!...
Negoro’nun yüzünde ac›ma duygusunun izi yoktu. Sesini
yükselterek:
– Gemiyi kim yönetecek? diye sordu.
– Ben!...
Negoro küçümseyen bir tav›r tak›nd›.
– Sen mi? On befl yafl›ndaki çocuk, kaptan olur mu?...
Dick Sand, Portekizlinin üzerine yürüdü. Negoro geriledi.
– Evet... ‹nsan on befl yafl›nda bile kaptan olabilir!...
Bayan Weldon onaylad›:
– Geminin kaptan› Dick Sand’dir. Hepimiz onun sözlerini
dinleyece¤iz.
Negoro’nun yüzünde alayc› bir gülümseme belirdi. Önüne
baka baka mutfa¤a girdi.
22
