– Düflmanlar›m›n gemisi bu. Bayrak tafl›m›yorsunuz;
fakat ben sizi tan›yorum. Siz de beni tan›yorsunuz. ‹flte
bayra¤›m› çekiyorum. Bak›n!
Güney Kutbu’na dikilen bayra¤a benzeyen bir bay-
ra¤› aç›p dalgaland›rmaya bafllad›. Gemiden at›lan bir
mermi, güverteye çarp›p sekti; fakat Kaptan’›n ald›rd›¤›
yoktu.
– Hepiniz afla¤›, diye emretti. Bu gemiyi hemen ba-
t›raca¤›m.
– Fakat bu do¤ru olmaz, diyecek oldum.
– Buna ben karar veririm, siz de¤il. Hemen afla¤›
inin. Sald›r› bafllam›flt›r.
Odama gittim. Kaptan hâlâ güvertedeydi. Nautilus,
h›z›n› art›rarak top at›fl uzakl›¤›ndan ç›km›flt›. fiimdi sa-
vafl gemisi taraf›ndan izleniyorduk.
Saat dörtte, odamda daha fazla kalamay›p güverte-
ye ç›kt›m. Kaptan Nemo’yu, gemiyi bat›rma karar›ndan
vazgeçirmeye u¤raflt›m. Fakat o, kararl›yd›:
– Yasa da yarg›ç da benim, diye gürledi. Onlar›n yü-
zünden sevdi¤im her fleyimi kaybettim. Yurdumu, eflimi,
çocuklar›m›, babam›, annemi... Hepsinin ölümünü göz-
lerimle gördüm. ‹flte, öldüren bunlar. Yapt›klar›n› ödete-
ce¤im.
Ned ve Conseil’in yan›na döndüm. Nautilus gemiyi
bat›rmadan önce denize atlamaya karar verdik. Belki
kurtulamayacakt›k, fakat hiç de¤ilse savafl gemisindeki-
lere kendilerini bekleyen büyük tehlikeyi anlatmaya çal›-
flacakt›k.
Bütün gece, iki gemi birbirinden ikifler mil uzakl›kta
75
