Mücadele on befl dakika sürdü. Bu sürenin sonunda
ahtapotlar kaçt›.
Hepimiz gibi Kaptan Nemo da, bir adam›n› daha yi-
tirdi¤i için çok üzgündü. On gün, gemicilerine hiçbir emir
vermedi. Gemimiz denizde rastgele dolafl›p durdu. So-
nunda 1 May›sta kuzeye do¤ru dümeni k›rd›k.
Art›k gemiden kurtulmay› dört gözle bekler olmufl-
tuk. Gemi New York’a do¤ru yol al›rken, kaçma f›rsat›
do¤aca¤›n› umuyorduk.
New York’un birkaç mil a盤›nda fliddetli bir f›rt›naya
tutulduk. Kaptan Nemo, dalgalar›n alt›ndaki durgun su-
ya dalaca¤›na suyun yüzünde kalmay› ye¤ledi.
Bu garip bir tutumdu ve Kaptan Nemo’nun yap›s›na
uygun de¤ildi. Hatta daha da garip bir fley yapt›. F›rt›na
ç›kmadan önce, kendisini güvertedeki parmakl›klara
ba¤latt›. F›rt›naya, ya¤mura, y›ld›r›mlara karfl›n orada
tek bafl›na kald›. Arkadafl›n›n ölümü için kendini ceza-
land›rmak m› istiyordu, yoksa ölümüne mi susam›flt›?
Dalgalar geminin üzerinden afl›yor, bafl taraftaki çelik
mahmuzunda flimflekler çak›yordu. Ancak f›rt›na dinin-
ce, ba¤lar›n› çözdürdü ve geminin dalmas›n› emretti.
* * *
Olanlar› üç arkadafl aram›zda tart›flt›k. Kaçmaya
kalk›flmadan önce, Kaptan’dan bizi serbest b›rakmas›n›
istemeye karar verdik. Bunun üzerine Kaptan’›n yan›na
gidip ciddî bir sesle:
71
