– Yalan! Bende tek k⤛t bile yok.
– Tanr› hakk› için inkâr etme. Art›k ölmek üzeresin. Biliyor-
sun Sikes öldü ve Monks bana her fleyi anlatt›. O k⤛tlar ne-
rede?
– Oliver! Buraya gel. Buraya, yan›ma. Senin kula¤›na
söyleyece¤im.
Oliver, Bay Brownlow’un elini b›rak›p Fagin’in yan›na gi-
derken k›s›k bir sesle:
– Korkmuyorum, dedi.
Fagin, Oliver’› kendine do¤ru çekti.
– K⤛tlar yukar›daki ön odada; bacaya ç›kan büyük bir
deli¤in içindeki torbada. fiekerim, seninle konuflmak istiyo-
rum. Seninle konuflmak istiyorum.
– Evet, evet. Sana dua okuyay›m. Yaln›zca bir kerecik
dua okumam› kabul et. Hem sen de diz çök ve benimle birlik-
te dua et.
Fagin çocu¤u kap›ya do¤ru itti.
– D›flar› ç›k! D›flar›! fiekerim, seninle birlikte d›flarda dua
edelim. Önce sen beni buradan ç›kart. ‹stersen beni ç›karta-
bilirsin.
Oliver h›çk›ra h›çk›ra a¤layarak:
– Tanr›m bu adam› ba¤›fllas›n, diye ba¤›rd›.
Hapishanenin kap›s› aç›ld›.
Gardiyanlar Fagin’i yakalad›lar. Ç›lg›n bir hayvan gibi dö-
vüflüyordu. Sonra hapishanenin duvarlar› onun 盤l›klar›yla
ç›nlad›.
Bay Brownlow ve Oliver hapishaneden ayr›l›rken Oliver,
159
