sonra, bir düflkünler evinde çocu¤unu dünyaya getirmifl. ‹flte
o çocuk, senin kardeflin say›lan Oliver Twist’ti. Oliver, bir rast-
lant› sonucu evime gelinceye kadar, bütün bunlardan habe-
rim yoktu.
– Ne? diye ba¤›rd› Monks.
– Evet. Oliver bir süre benimle kald›. O zamanlar onun
kim oldu¤unu bilmiyordum. Ama baban›n b›rakt›¤› resimdeki
kad›n, ona benziyordu. Acaba, bu çocuk nereden gelmifl diye
meraklan›p duruyordum. Fakat onu benden kaç›r›verdiler.
– Bunlar› bilmiyordum.
– Devam edeyim de, sonra bilip bilmedi¤ini söylersin. Ço-
cu¤u kaybettim. Onu hiçbir yerde bulam›yordum. Annesi öl-
dü¤ünden, ona ancak senin yard›m edebilece¤ine inan›yor-
dum. Uzun süre seni bulmaya çal›flt›m.
– fiimdi beni buldunuz iflte. Ne fark etti? Elinizde sözleri-
nizi kan›tlayacak hiçbir fley yok. Yaln›zca Oliver’›n o resme
benzedi¤ini söyleyebiliyorsunuz. Oliver’›n o genç k›z›n çocu-
¤u oldu¤undan bile haberiniz yoktu.
– Hakl›s›n, haberim yoktu. Fakat flu son birkaç hafta için-
de ö¤rendim. Sen de bir kardeflin oldu¤unu ö¤ren. Baban bir
k⤛t b›rakm›flt›, ama annen onu yok etti. Bu k⤛tta, yak›nda
bir çocu¤u dünyaya gelece¤ini ve onu da miras›na dahil etti-
¤ini yazm›flt›.
– Asla!
– Ben her fleyi biliyorum. Oliver’› mahvetmek için her tür-
lü hainli¤e ve kötülü¤e baflvurdun. Fagin’e, Oliver’a ait olan
her fleyin nehrin dibine gömüldü¤ünü söyleyen sen de¤il
149
