n› hafifletme" idi. Paris Üniversite-
si taraf›ndan 1914 y›l›nda kurulan
Radyum Enstitüsü ve Pasteur Ensti-
tüsü bu insanc›l arzusunu yerine
getirmeye f›rsat verdi.
Radyumun bulundu¤u y›llarda ec-
zac›lar ve kimyagerler muhtelif
hastal›klara iyi gelir düflüncesi ile
radyum içeren s›v›lar›, insan vücu-
duna enjekte edilmek üzere piyasa-
ya sürdüler. Radyoaktif bir elemen-
tin insan vücudunda yaratt›¤› tahri-
bat› bilmeden bu solüsyonun in-
sanlar›n vücuduna enjekte edilmesi
sonucunda kaç kiflinin lösemi veya
di¤er kanser vakalar›ndan dolay›
hayat›n› kaybetti¤i bugün bilinme-
mektedir. Ancak “Her etki, tepkiyi
do¤urur.” fikri burada da geçerli ol-
mufl ve tahminen on binlerce insan
radyumun sihirli etkisine inanarak
canlar›n› kaybetmifltir. Curie’nin bu
olaylardaki sorumlulu¤u tart›fl›labi-
lir ancak kendisi de radyumun
ölümcül azizli¤ine u¤rayarak haya-
t›n› kaybetmifltir. Curie, kocas› Pier-
re’in kendi cildi üzerinde radyumla
yapt›¤› teste kay›ts›z kalm›fl ve bu
maddenin insanlar için ne kadar
tehlikeli oldu¤u konusu üzerinde
pek durmam›flt›r.
yanma ve yara olufltu. Radyumun
insan üzerindeki etkisi böylelikle
kan›tlanm›fl oluyordu. Bundan he-
men sonra radyum, habis tümörle-
rin tedavisinde kullan›lmaya bafl-
land›. Curie terapisi do¤mufltu. Ma-
rie 1903 y›l›nda tezini savundu.
Becquerel ile birlikte Curie’ler 1903
y›l›nda fizik alan›ndaki do¤al rad-
yoaktivite bulufllar› için Nobel ödü-
lüne lay›k görüldüler. Mutluluklar›
k›sa sürecekti. Pierre, 1906 y›l›nda
bir tramvay›n alt›nda kalarak haya-
t›n› kaybetti. Marie, kendini çal›fl-
malara yaln›z devam etmeye zorla-
d›. Sorbonne’a ilk kad›n profesör
olarak atand›.
Ayr›ca gününün ön yarg›lar›na kar-
fl› savaflmak zorunda kalm›flt›r.
Bunlar 1911 y›l›ndaki yabanc›lardan
nefret etmeyi ve karfl› cinsin zay›f
oldu¤unu savunan zihniyetti. Bu
zihniyet Bilim Akademisine girme-
sini engelledi. Bundan k›sa bir süre
sonra radyumun atom a¤›rl›¤›n›
buldu¤u için kimya alan›ndaki No-
bel Ödülü ile ödüllendirildi. Mari-
e’nin esas amac› "insanl›¤›n ac›lar›-
145
