pusu
pütür pütür
510
pusu
a.
Birine ya da bir hayvana sald›rmak
amac›yla saklan›p beklenilen yer.
pusula (I)
(pusu’la) ‹t.
Yön belirlemeyi
sa¤layan, üzerinde kuzey-güney do¤-
rultusunu gösteren bir m›knat›sl› ibre
bulunan araç.
pusula (II)
(pusu’la) ‹t.
1.
Küçük bir k⤛-
da yaz›lm›fl k›sa mektup, not.
2.
Üzeri-
ne alacak hesab› yaz›lm›fl k⤛t.
put
a. Far.
Tanr›sal bir gücü temsil eden ve
tap›n›lan cans›z ya da canl› nesne.
put
gibi
hiç k›m›ldamadan, sessiz.
putlaflmak
(nsz.)
Gere¤inden fazla de¤er
kazanmak.
putlaflt›rmak
(-i)
Bir varl›¤a, bir fleye gere-
¤inden fazla de¤er vermek.
putperest
a. Far.
Puta tapan.
püf
ünl.
Bir atefli söndürmek ya da canlan-
d›rmak, bir fleyi so¤utmak için dudakla-
r› hafifçe büzerek d›flar› verilen solu¤un
ç›kard›¤› ses:
Püf desen uçacak.
püflemek
(-i)
Bir fleyi söndürmek, canlan-
d›rmak, so¤utmak için üflemek.
püf noktas›
a.
Bir iflin ya da bir konunun en
ince, en önemli yeri.
püfür püfür
be.
(rüzgâr için) Hafif ve serin-
letecek biçimde.
püre
a.
Baz› yiyecekleri ezerek ya da süz-
geçten geçirerek elde edilen ezme.
pürtük, -¤ü
a.
Bir fleyin yüzeyindeki küçük
ç›k›nt›, kabarc›k.
pürtüklenmek
(nsz.)
Üzerinde pürtükler
oluflmak.
pürüz
a.
1.
Bir fleyin düzgünlü¤ünü bozan
ç›k›nt›, çukur ya da kusur.
2.
mec.
En-
gel, güçlük:
Baz› pürüzler ç›kt›, ifli so-
nuçland›ramad›k.
pürüzlenmek
(nsz.)
1.
Pürüzlü duruma
gelmek.
2.
mec.
Kar›fl›k ve içinden ç›k›l-
mas› güç bir durum almak.
püskül
a.
Süs olarak tak›lan, bir ucu ba¤-
lanm›fl, di¤er ucu saçak biçiminde iplik
demeti.
püskürme
a.
1.
Püskürmek eylemi.
2.
yerb.
Yanarda¤›n duman, kül ve lav ç›-
karmas›.
püskürmek
(-i)
1.
A¤›zda bulunan s›v› ya
da toz durumundaki bir fleyi h›zla savu-
rarak d›flar› ç›karmak.
2.
(yanarda¤
için) Lav ç›karmak.
püskürteç, -ci
a.
S›v› ve toz durumundaki
maddeleri gaz ya da toz durumunda
saçmaya yarayan ayg›t.
püskürtmek
(-i, -e)
1.
H›zla savurarak ç›-
kartmak, f›flk›rtmak.
2.
(-i)
‹lerlemesine
engel olmak, geriletmek:
Ordumuz,
düflman› püskürtmüfltü.
püskürtü
a. yerb.
Yanarda¤ püskürmeleri
s›ras›nda yer yüzeyine ç›kan kat› ve gaz
maddelerin tümü.
püskürük, -¤ü
ön a. yerb.
Yanarda¤›n püs-
kürmesiyle ortaya ç›kan, oluflan:
püs-
kürük kütle.
püskürük kayaç, -c›
a. yerb.
Magman›n yer
kabu¤u içinde ya da yer yüzeyinde so-
¤uyup kat›laflmas›yla oluflan kayaç.
pütür
a.
Pürtük.
pütür pütür
be.
Üzerinde pütürler bulunan.
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 510
