ruhban
rüzgârölçer
519
noktas›, özü:
Konunun bütün ruhu bura-
da.
3.
Esans:
nane ruhu.
4.
Bir kimsenin
gerçek benli¤ini oluflturan yetilerin tü-
mü:
sanatç› ruhu.
5.
mec.
Duygu, du-
yarl›k, canl›l›k:
Bu insanlarda ruh kalma-
m›fl.
ruh gibi
varl›¤›n› belli etmeyen ki-
fliler için söylenir.
ruhban
ç. a. (ruhba:n) Ar.
Kiliseye ba¤l› din
adamlar› s›n›f›, rahipler.
ruh bilimci
a.
Ruh bilimi ile u¤raflan uz-
man, psikolog.
ruh bilimi
a.
Çevre koflullar›na ba¤l› olarak
zihinsel etkinlikleri ve davran›fllar› konu
edinen bilim dal›, psikoloji.
ruhen
be. (ru:hen)
Ruh bak›m›ndan.
ruh hastas›
a. t›p
Ruh ve sinir hastal›¤›na
yakalanm›fl kifli, psikopat.
ruhsal
ön a.
1.
ruhb.
Ruh bilimiyle ilgili.
2.
Ruhla ilgili, tinsel.
ruhsat
a. Ar.
‹zin belgesi
ruhsuz
ön a.
Duyars›z, tepkisiz, heyecans›z.
ruj
a. Fr.
Dudak boyas›.
rulet
a. Fr.
Bir bilyenin dönmekte bulunan
bir tablada yaz›l› numaralar›n biri üze-
rinde durmas›yla kazanan› belirten bir
kumar oyunu.
rulo
a. Fr.
Dürülerek silindir biçimi verilmifl
k⤛t ya da deri tomar.
Rum
öz. a. Ar.
1.
Müslüman ülkelerin va-
tandafl› olan Yunan as›ll› kifli.
2.
ön a.
Rumlara iliflkin, Rumlarla ilgili.
rumba
a. (ru’mba) Fr.
1.
Küba’dan Amerika
ve Avrupa’ya yay›lan bir dans türü.
2.
Bu dans›n müzi¤i.
Rumca
öz. a. (ru’mca)
Rumlar›n konufltu¤u
Yunanca.
Rumen
öz. a. Fr.
1.
Romanya halk›ndan ya
da bu halk›n soyundan olan kifli.
2.
ön a.
Romanya ya da Rumenlerle ilgili olan:
Rumen dansç›.
Rumence
öz. a. (rume’nce)
Rumenler tara-
f›ndan konuflulan dil, Rumen dili.
Rumi takvim
a. esk.
Miladi takvimden 13
gün geri olan bir günefl takvimi.
rumuz
a. (rumu:z) Ar.
Gizli anlam› olan ifla-
ret ya da söz.
Rus
öz. a.
ve
ön a.
1.
Rusya halk› ve bu hal-
k›n soyundan olan kifli.
2.
Rusya ve
Ruslarla ilgili, Ruslara özgü:
Rus edebi-
yat›.
Rusça
öz. a.
Rusya’da konuflulan Slav dili.
Rus salatas›
a.
Patates, bezelye, havuç, h›-
yar turflusu ve mayonez ile yap›lan sala-
ta.
rutenyum
a. (rute’nyum) Fr. kim.
Havada
kolayca oksitlenen, sert, k›r›lgan ve
atom numaras› 44, atom kütlesi 101,07
olan bir element (simgesi: Ru).
rutin
a. Fr.
1.
Aral›ks›z yinelenen ve al›flkan-
l›k durumuna gelen eylemlerin tümü.
2.
ön a.
Sürekli yinelenen, kendili¤inden
yap›lan, al›fl›lagelen, s›radan:
rutin ifller.
rükû, -u
(rükû:) Ar.
Namazda elleri dizleri
dayay›p öne do¤ru e¤ilme.
rüküfl
a.
ve
ön a.
Giyimi, süslenifli gülünç
biçimde olan (kad›n).
rüfltiye
a. Ar. esk.
Osmanl›larda ortaokul
derecesinde olan bir e¤itim kurumu.
rüflvet
a. Ar.
Bir iflte yasa d›fl› kolayl›k sa¤-
lanmas› için ilgililere gizlice verilen para,
hediye.
rütbe
a. Ar.
1.
Derece, s›n›f, mertebe.
2.
Subay, astsubay ve polislerin sahip ol-
du¤u derece.
rüya
a. (rü:ya:) Ar.
1.
Düfl.
2.
mec.
‹mge,
hayal.
rüya gibi
ola¤anüstü güzel, ola-
¤an d›fl›:
Rüya gibi bir tatildi.
rüzgâr
a. Far.
Yel.
rüzgâr gibi
çok h›zl›.
rüzgârgülü
a.
Pusula kadran›na yap›flt›r›lan,
rüzgâr›n yönünü ve ad›n› gösteren lev-
ha.
rüzgârlanmak
(nsz.)
1.
Rüzgâr esmeye
bafllamak.
2.
Rüzgâra karfl› durmak.
rüzgârl›k, -¤›
a.
1.
Rüzgârdan korunmak
için giyilen üstlük.
2.
Kap› üstlerine ya-
p›lan, e¤ik saçak biçimindeki örtme.
rüzgârölçer
a.
Yelölçer, anemometre.
s, S
Türk abecesinin yirmi ikinci harfi, “se”
ad› verilir; ses bilimi bak›m›ndan sert-
sürekli ünsüz.
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 519
