s, S
Türk abecesinin yirmi ikinci harfi, “se”
ad› verilir; ses bilimi bak›m›ndan sert-
sürekli ünsüz.
S
kim.
Kükürt elementinin simgesi.
saadet
a. (saa:det) Ar.
Mutluluk, ongunluk.
saat, -ti
a. Ar.
1.
Bir günlük sürenin yirmi
dörtte birine eflit zaman birimi:
‹ki saat
oyun oynad›k.
2.
Zaman, vakit:
Herkes
saatinde burada olsun.
3.
Bir ifle, bir et-
kinli¤e ayr›lm›fl belirli zaman:
çal›flma
saati.
4.
Günün hangi saati oldu¤unu
gösteren alet:
Saatin kaç?
5.
Sayaç:
elektrik saati.
saat bu saat
ele geçen
f›rsattan yaralanman›n tam zaman› ol-
du¤unu belirtmek için kullan›l›r.
saat
gibi
hiç flaflmayan bir düzgünlükle, da-
kik.
saat bafl›
a.
Her saatin bafllad›¤› ilk dakika-
lar:
Saat bafl› seni soruyor.
saatçi
a.
Saat yapan, satan ya da onaran
kifli.
saat dilimi
a.
Bafllangݍ meridyeninden iti-
baren yeryüzünü 24 parçaya ay›ran bö-
lümlerden her biri.
saat fark›
a.
Dünyan›n dönüflünden ve me-
ridyen farkl›l›¤›ndan oluflan zaman far-
k›.
saati saatine
be.
Tam zaman›nda:
Otobüs
saati saatine geldi.
saatlerce
be.
Uzun süre:
Saatlerce yolda
kald›k.
saatlik, -¤i
a.
Belirtilen saat süresinde ya-
p›lan, olan:
‹ki saatlik iflimiz var.
sabah
a. Ar.
1.
Gündüzün bafllang›ç zama-
n›:
Hava ayd›nlan›yor, sabah oldu.
2.
Güneflin do¤du¤u andan ö¤leye kadar
uzanan zaman dilimi:
Yar›n sabah seni
arar›m.
sabah ola, hay›r ola
“sabah›n
olmas›n› bekleyelim, o zamana kadar
ifller belki düzelir” anlam›nda kullan›l›r.
sabah akflam
her zaman, sürekli.:
sa-
bahlar› 1)
sabah zaman›nda:
Sabahlar›
biraz serin oluyor.
2)
her sabah:
Sabah-
lar› spor yapar›m.
sabahç›
a.
1.
Nöbeti sabahleyin olan kifli.
2.
Okula sabahtan ö¤leye kadar devam
eden ö¤renci ya da ö¤retmen.
sabahlamak
(nsz.)
Herhangi bir nedenle
geceyi uyumadan geçirmek.
sabahl›k, -¤›
a.
Sabahlar› yataktan kalk›ld›-
¤›nda geçici olarak giyilen üstlük.
saban
a.
Tarlay› sürmek için hayvanlar›n
kofluldu¤u demir uçlu eski bir tar›m
arac›.
sab›ka
a. (sa:b›ka) Ar.
Geçmiflte ifllenmifl
ve mahkemece hükme ba¤lan›p kesin-
leflmifl suç.
sab›ka kayd›
a. huk.
Adli sicilde her hü-
kümlü için tutulan ve onun ald›¤› ceza-
larla ilgili bilgileri içeren yaz›.
sab›r, -br›
a. Ar.
Ac›, yoksulluk, haks›zl›k
gibi durumlara sessizce katlanabilme
erdemi; dayanç:
Bu haks›z durumun
sona erece¤ini sab›rla bekliyorum.
sab›rs›zlanmak
(nsz.)
Sab›r göstereme-
mek.
sab›r tafl›
a. mec.
Çok sab›rl› kimseler için
kullan›l›r.
sabit
ön a. (sa:bit) Ar.
1.
Yerini de¤ifltirme-
yen, sürekli ayn› yerde duran, dura¤an:
Bu dolap sabittir.
2.
Gerçekli¤i kan›tlan-
m›fl:
Bir doland›r›c› oldu¤u sabittir.
3.
mec. De¤ifliklik göstermeyen, hep ayn›
kalan:
sabit gelir.
520
S
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 520
