piçleflmek
(nsz.)
Yozlaflmak, bozulmak.
pide
a. (pi’de) Yun.
1.
Mayal› hamurdan
yap›lm›fl yass› ekmek.
2.
Üzerine k›y-
ma, sucuk, peynir, past›rma, yumurta
vb. fleyler konularak f›r›nda piflirilen
mayal› hamur:
peynirli pide.
Pigmeler
öz. a.
Afrika’n›n ekvator orman-
lar›nda yaflayan çok k›sa boylu bir halk.
pigment
a. Fr. dirb.
Canl› organizmalar ta-
raf›ndan üretilen ve dokulara renk veren
do¤al boyal› madde.
pijama
a. (pija’ma) Fr.
Ceket ve pantolon-
dan oluflan yatak giysisi.
pik
a. ‹ng.
Dökme demir.
pikap, -b›
a. ‹ng.
1.
Plak dinlemeye yara-
yan elektrikli ya da pilli araç.
2.
Kamyo-
net.
pike (I)
a. Fr.
Kabartmal› ve kal›n pamuklu
kumafltan yap›lm›fl yatak örtüsü.
pike (II)
a. Fr.
Bir uça¤›n çok büyük bir
aç›yla yapt›¤› h›zl› inifl.
pike yapmak
(uçak için) dikine inmek.
piknik, -¤i
a. ‹ng.
K›rda yenen yemek.
pik-
nik yapmak
k›rda yemek yemek.
pil
a. Fr.
Kimyasal enerjiyi do¤rudan elekt-
rik enerjisine çeviren güç kayna¤›.
pilaki
a. (pika:ki) Yun.
‹çine so¤an, sar›m-
sak, maydanoz, havuç vb. malzemeler
kat›larak fasulye ve barbunya gibi kuru
yiyeceklerle ya da çeflitli deniz ürünle-
riyle haz›rlanan zeytinya¤l› yemek:
fa-
sulye pilakisi, midye pilaki.
pilav
a. Far.
Genellikle pirinç ve bulgurun
tuz, ya¤ ve belirli oranda suyla piflirilip
dinlendirilmesiyle yap›lan yemek.
piliç, -ci
a.
Erginleflmemifl tavuk ya da ho-
roz.
piliç gibi
sevimli ve güzel (genç
k›z).
pilot
a. Fr.
Bir hava tafl›t›n› kullanmak ve
yönetmekle görevli kifli.
pilotaj
a. Fr.
Bir hava tafl›t›n› kullanma, yö-
netme ifli.
pim
a. ‹ng.
Uçlar›ndan geçirilen parçalar›
tutturmaya yarayan bir tür metal ya da
tahta çivi.
pineklemek
(nsz.)
1.
Uyuklamak, uyuklar
gibi hareketsiz durmak.
2.
mec.
Bir yer-
de hiçbir ifl yapmadan oturmak.
pinti
ön a.
Afl›r› derecede cimri.
pintileflmek
(nsz.)
Pinti gibi davranmaya
bafllamak.
pipet
a. Fr.
1.
kim. S›v›lar› kaptan kaba ak-
tarmaya ya da bir s›v›dan örnek almaya
yarayan, genellikle dereceli ve hacmi
belli ince cam boru.
2.
Gazoz, meyve
suyu gibi içeceklerde kullan›lan kam›fl.
pipo
a. ‹t.
Ucunda, içine tütün doldurulan
bir lüle bulunan, çubuk biçiminde tütün
içme arac›.
pir
a. Far.
1.
Bir sanat›n, bir mesle¤in, bir
tarikat›n kurucusu say›lan kifli.
2.
mec.
Herhangi bir iflte uzun y›llard›r çal›flan,
büyük deneyimi olan kifli.
piramit, -di
Fr.
1.
mat.
Taban› çokgen, yan
yüzeyleri üçgen ve tepesi bir noktadan
oluflan cisim.
2.
tar.
M›s›r firavunlar›n›n
mezarlar›na verilen ad.
pirana
a. Port. hayb.
Kemikli bal›klardan,
Güney Amerika’n›n orta ve do¤u bö-
lümlerindeki tatl› sularda yaflayan, y›rt›-
c›l›¤› ve oburlu¤uyla ünlü, sürüler hâ-
linde dolaflan, üçgen biçimli difllerle
donanm›fl güçlü çeneleri olan, iri me-
melilere hatta insanlara bile sald›ran
bal›klar›n ortak ad›.
pire
a. hayb.
Pirelerden, insanlarda ve baz›
hayvanlarda asalak olarak yaflayan, kan
emici, küçük bir böcek.
pire gibi
hare-
ketli, çevik kifliler için söylenir.
pirelenmek
(nsz.)
1.
Üzerini pireler sar-
mak.
2.
mec.
Kuflkulanmak, huylan-
mak, iflkillenmek.
pirinç, -ci (I)
a. Far. bitb.
1.
Bu¤daygiller-
den, nemli topraklarda su içinde yetiflti-
rilen bir bitki.
2.
Bu bitkinin besin mad-
desi olarak kullan›lan tohumu.
pirinç, -ci (I)
a. Far.
1.
Bak›r çinko alafl›m›.
2.
ön a.
Bu alafl›mdan yap›lm›fl:
pirinç
karyola.
pirit
a. Fr. yerb.
P›r›lt›l› kristallerden oluflan
piçleflmek
pirit
501
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 501
