fiimdi ben burada kalaca¤›m ve onun efli olaca¤›m. Oh, da-
ha önce bir adam›n asla böyle bir efli olmam›flt›r. Çünkü o,
kendinden nefret eden ve onu yok etme emri alm›fl bir haya-
letle evlenecektir.
– Böylece sen benim yerimi alacaks›n ey Ka, Abi de tah-
t›ma oturacak. Fakat ya M›s›r ve halk›m?
– M›s›r ve halk›n için korkma! Sen onlara sahip olma hak-
k›n› al›ncaya dek her fley iyi gidecek.
– Fakat Asti’yle kendim ne olaca¤›z?
– Kendinizi Nil’in sular›na güvenle b›rakabilirsiniz, diye
Ka aç›k pencereyi gösterdi. Çok afla¤›da ›rma¤›n ak sular›
kay›p gidiyordu.
– Bu kadar yüksekten düflen kimse yaflayamaz, dedi Tua.
– Böyle mi düflünüyorsun ey Sabah Y›ld›z›? Güveniniz ol-
mazsa ben bir fley yapamam. Ya dedi¤im gibi yap›n ya da b›-
rak›n gideyim. Seçiminizi flimdi yap›n, çünkü o geliyor.
Ka konuflurken tap›na¤›n kap›s›n›n aç›ld›¤›n› iflittiler.
– Seçtim, dedi Tua. Firavun’un k›z›n›n bir korkak oldu¤u
asla söylenmeyecek.
– Han›m›m nereye giderse, onu izlerim, dedi Asti.
Kollar› birbirinin üzerinde olarak dar pencere aç›kl›¤› için-
de durdular. Üstlerinden h›zla bir rüzgâr esmifl ve saçlar›n› ta-
ram›fl gibi oldu, art›k hiçbir fley fark etmediler.
* * *
96
