Ka, yata¤›n yan›ndaki masay› göstererek:
– Onlar flurada, dedi.
Tua ekme¤i yedi, suyu içti. Sonra ba¤›rd›:
– Ah, ne kadar bencilim! Annem Asti’ye bir fley b›rakma-
d›m; hepsini yedim, içtim...
– Asti için de var, diye karfl›l›k verdi Ka. Fakat gerçekten
yüre¤inizde baflka dilekler yok mu?
– Var. Abi’den öç almak istiyorum.
– Ben hizmetçinizim. Bu yap›lacak. Rüyan›zda bile gör-
medi¤iniz, bir zehir gibi onun kan›na ak›t›lacak bir öç alma
olacak bu. Bofla ç›kan sevginin ac›s›, verilen ve geri al›nan ik-
tidar›n, dehfletli bir korkunun ve utançtan ölmenin ac›s›. Yü-
re¤inizde baflka bir dilek yok mu?
– Var, dedi Tua. Fakat onu uykuda kendi kendime bile
söyleyemiyorum.
– Bu dilek yerine getirilecek, ey Sabah Y›ld›z›. Çok uzak-
taki sevgilini bulacaks›n, o seninle geri dönecek ve ikiniz M›-
s›r’da egemenlik süreceksiniz.
Bunun üzerine Tua seslendi:
– Uyan Asti! Çünkü benim Ka’m geldi.
Asti gözlerini aç›nca, güzel flekli görüp aya¤a kalkt›.
– Beni dinleyin, dedi Ka. Çünkü zaman k›sad›r. Siz bura-
da tutuklusunuz ve Abi sonu bekliyor. Kraliçe yaflarsa onu
kendisine efl olarak alacak; e¤er ölürse, M›s›r tac›n› ele geçi-
recek. Az sonra Abi, Kraliçe’ye yan›nda olmay› m›, yoksa
ölünceye dek burada kalmay› m› istedi¤ini sormaya gelecek.
95
