308
MUĞLA, Anadolu’nun güneybatısında il. Coğrafi
bölge olarak, güneydoğusu (Köyceğiz, Fethiye)
Akdeniz, geri kalan daha geniş bölümü Ege Böl-
gesi içinde yer alır. Kuzeyde Aydın, kuzeydoğuda
Denizli ve Isparta, doğuda Antalya illeriyle kom-
şudur; güneyde ise, tüm Türkiye kıyılarının en gi-
rintili-çıkıntılı kesimini meydana getiren Ege ve
Akdeniz’e açılır. Yüzey Biçimleri: Türkiye’nin en-
gebeli ve dağlık illerinden biridir. İlin % 77’sini
kaplayan dağların genellikle kıyıya dik uzanımı,
çok girintili-çıkıntılı bir kıyı oluşumuna yol açar.
Bu dağlar düzenli sıralar oluşturdukları gibi, tek
tek kütleler biçiminde de yükselir. Doğu Menteşe
Dağları, Aydın’ın güneyinden başlayarak Muğla
boyunca kuzeybatıdan güneydoğuya doğru uza-
nır. Batı yamaçları Büyük Menderes Irmağı’nın
kollarınca yarılı dağ sırasının il sınırları içindeki
en yüksek noktaları Oyuklu Dağ (1.862 metre) ve
Kurdubaşı Tepe’dir (1.612 metre). Yine Aydın’dan
başlayan ve güneydoğuya doğru uzanarak Ören,
Milas ve Bafa çöküntü alanlarını dolduran Batı
Menteşe Dağları, Doğu Menteşe Dağlarına para-
leldir. Doğu Menteşe’ye göre daha alçak sıranın
en yüksek noktaları Aksivri Tepe (1.396 metre)
ve Kavak Dağı’dır (1.803 metre). Bafa Gölü ile
Hamzabey Ovası arasında yükselen İlbir Dağı
1.080 metre yüksekliktedir. Gökova Körfezi’ne
egemen Yaran Dağı (879 metre), Bodrum Yarı-
madası’na doğru gittikçe alçalır. Fethiye Körfe-
zi’ne paralel olarak, Köyceğiz ilçesinin
kuzeydoğusundan başlayan Gölgeli Dağları, gü-
neybatı-kuzeydoğu yönünde uzanarak Denizli’ye
girer. En yüksek noktası Çiçekbaba Tepe’dir
(2.295 metre). Boncuk Dağları, Fethiye’nin kuze-
yinde Denizli-Muğla ve Burdur-Muğla il sınırla-
rını oluşturacak biçimde batıdan kuzeydoğuya
doğru uzanır. En yüksek tepesi 2.265 metreye
ulaşır. Balaban Dağı (999 metre), Marmaris ilçe-
sinin kuzeyinde yükselir. Akdağlar ise, Antalya
Körfezi ile Fethiye Körfezi arasında yer alan Taşeli
Platosu’nu batıdan sınırlayarak iki il arasında sınır
oluşturur. Sıranın en yüksek noktası, aynı za-
manda Muğla’nın da en yüksek tepesi olan Uyluk
Tepe’dir (3.018 metre). Fethiye Körfezi’nin doğu
kıyısında yükselen Baba Dağı’nın yüksekliği
1.969 metredir. Muğla il alanının % 12,3’ünü
kaplayan platolar, dağ yamaçlarının çeşitli yük-
selti basamaklarında sıralanır. Bunların en önem-
lileri, Batı Menteşe Dağlarında Menteşe Yaylası,
Boncuk ve Akdağlar’da Seki yaylalarıdır. İlin %
10’unu kaplayan ovalar, dağları yaran dik vadile-
rin tabanlarında yer alır. Önemli tarım alanları
oluşturan bu ovaların başlıcaları Dalaman, Esen,
Yatağan, Hamzabey, Milas, Ören, Karaova, Ak-
çaova ve Gökova’dır. Büyük Menderes ve Batı
Akdeniz havzalarında yer alan Muğla’daki başlıca
göl ve akarsular; Dalaman Çayı, Eşen Çayı, Kar-
gıcak Çayı, Namman, Dipsiz Çay ve Sarıçay ile
Köyceğiz, Hacat, Bafa ve Denizcik gölleridir. İklim
ve Bitki Örtüsü: Kıyı kesimlerinde Akdeniz iklimi
egemendir. Ancak iç kesimlere doğru iklimin ka-
rasal bir özellik kazandığı görülür. Türkiye’nin en
bol yağış alan illerinden biridir. En yağışlı aylar
aralık-mart, en kurak aylar temmuz ve ağustostur.
Muğla'dan bir görünüm
Muğla
Yüz ölçümü
:12.716 km
2
Nüfusu
:791.424 (2008)
İlçe sayısı
:12
İl trafik kodu
:48
MUĞLA
