148
• Paran›n gitti¤ine bakma, iflinin bitti¤ine bak.
‹nsan, yapmak istedi¤i ifl için para harcamal›d›r. Bu
amaçla harcad›¤› paraya ac›mamal›d›r. Çünkü para, is-
tenilen ifli yapmak, yararlanmak içindir. E¤er iflini gör-
müflse, insan harcad›¤› paraya önem vermemelidir.
• Paran›n yüzü s›cakt›r.
Paran›n çekicili¤i vard›r, kolay kolay da geri çevrilemez.
Bu bak›mdan, kendisinden para karfl›l›¤› ifl yapmas›
beklenen kifli, paran›n çekicili¤ine kap›l›r. ‹stenilen ifli
yapmakta hiç zorluk ç›karmaz, tersine büyük kolayl›k
gösterir.
• Para paray› çeker.
‹nsan›n elinde para olup da ak›ll›ca kullan›rsa, onunla
daha çok para kazan›r.
• Paras› ucuz olan›n kendisi k›ymetli olur.
Kimi insan paras›n› esirgemez. Böyle eli aç›k kimseye
herkes çok sevgi ve sayg› gösterir.
• Paray› araya de¤il, paraya vermeli.
Para bofla harcanmamal›d›r. Nerede gerekiyorsa orada
kullan›lmal›d›r.
• Paray› veren düdü¤ü çalar.
Paras›n› verdikten sonra, insan istedi¤i her fleyi elde
eder.
• Paray› zaptetmek deliyi zaptetmekten zor.
Paras›n› elde tutmay› bilmek, tutumlu olmak her insan›n
yapaca¤› bir ifl de¤ildir. Bunu yapmak çok zordur.
• Pazarda herkes ambar›ndaki unu kadar konuflur.
‹nsan her bak›mdan yetene¤inin ölçüsünü bilmelidir.
Davran›fllar›n› da buna göre ayarlamal›d›r. Ölçüyü aflan
davran›fllarda bulunmamal›d›r.
12 Atasözleri10_131-151 21/07/2010 21:20 Page 148
