144
Ö
• Ödünç güle güle gider, a¤laya a¤laya gelir.
Eflyas›n› ödünç olarak tertemiz veren kifli, onu y›pran-
m›fl olarak geri al›r.
• Öfke baldan tatl›d›r.
Sinirlendirici bir durumla karfl› karfl›ya kal›nabilir. Böyle
bir durumda k›zarak ba¤›r›p ça¤›rmak, insan›n rahatla-
mas›n› sa¤lar.
• Öfkeyle kalkan zararla (ziyanla) oturur.
Öfkelenen insan, mant›kl› düflünemedi¤inden ak›ls›zca,
ölçüyü aflan ifller yapar. Yapt›¤› bu yanl›fl ifllerin nas›l
sonuç verece¤ini o anda düflünemez. Sonunda da yap-
t›¤› yanl›fl davran›fllar›n zarar›n› kendisi görür.
• Öksüz h›rs›zl›¤a ç›karsa ay ilk akflamdan do¤ar.
Bir fleyden yararlanmaya, bir ifl yapmaya kalk›flan
flanss›z kiflinin karfl›s›na umulmad›k engeller ç›kar.
• Öksüz o¤lan (çocuk) göbe¤ini kendi keser.
Yard›m edeni, koruyan› bulunmayan kifli, kendi iflini
kendi görmek zorunda kal›r.
• Öküze boynuzu yük olmaz.
bk. Koça boynuzu yük de¤il.
• Öküz tekini bulmadan çifte yürümez.
Ak›ls›z kifli, aptalca bir ifle giriflirken kafas›na uygun bi-
rini bulur. Onunla bu konuda ifl birli¤i yapar.
12 Atasözleri10_131-151 21/07/2010 21:20 Page 144
