139
• Misafir misafiri istemez (sevmez), ev sahibi ikisini
de.
Konuk, konuk oldu¤u yerde baflka bir konu¤un olmas›-
n› istemez. Çünkü, a¤›rlaman›n yaln›zca kendisi için ol-
mas›n› ister. Ev sahibi ise, her konu¤a ayr› ayr› hizmet
etmeyi, onlar› en iyi biçimde a¤›rlamay› ödev sayar. An-
cak “Konuklar gelmesin, rahat›m bozulmas›n.” diye de
düflünür.
• Misafir on k›smetle gelir; birini yer, dokuzunu b›ra-
k›r.
‹nan›fla göre Tanr›, konu¤u k›smetiyle gönderir. Tanr›,
konuk a¤›rl›yor diye ev sahibine konu¤un yedi¤inden
kat kat fazlas›n› verir. Bu bak›mdan konuk, ev sahibine
yük olmaz.
• Misafir umdu¤unu de¤il, buldu¤unu yer.
Konuk, ev sahibinin kendisine çok fleyler sunmas›n›
bekleyebilir. Ama ev sahibi, ancak evinde olan› konu¤u-
na sunar.
• Mum dibine ›fl›k vermez.
‹nsan, baflkalar›na bol bol yapt›¤› yard›m› kendi yak›n-
lar›na yapmaz.
• Müflis
(*)
bezirgân
(**)
eski defterleri kar›flt›r›r.
Zaman›nda önemli ifller yapm›fl kimseler, düflkünlükle-
rinde eski durumlar›n› ararlar; anlat›rlar. Böylelikle ken-
dilerini avuturlar.
• Mühür kimde ise Süleyman odur.
Bir iflte kime yetki verilmiflse güç ondad›r. O iflin bafl›
odur, o ifl ondan sorulur, o iflte onun sözü geçer.
(*) müflis:
Batk›n, bir iflte tüm paras›n› bat›rm›fl kimse.
(**) bezirgân:
Tüccar.
12 Atasözleri10_131-151 21/07/2010 21:20 Page 139
