tan›d›klar› K›z›lderili Joe’den baflkas› de¤ildi.
— Bundan önceki olay› biliyorsun. Ondan daha tehlike-
li olamaz.
— Evet. Ama o ev nehrin yukar›s›nda, ›ss›z bir yerdeydi.
— Peki, güpegündüz buraya gelmek tehlikeli de¤il mi? Ya
gören olursa?
— Buradan dün ayr›lacakt›m. O çocuklar tepede oynarken
bir yere k›p›rdayamad›m.
Tom’la Huck, kendilerinden söz edildi¤ini duyunca ürperdi-
ler. K›z›lderili Joe;
— Sen nehrin yukar›s›na, kendi bölgene git ve benden ha-
ber bekle. Ben çevreyi bir araflt›ray›m. Tehlikeli dedi¤in ifli de
k›v›rd›ktan sonra, ver elini Teksas, dedi.
‹ki adam anlaflt›lar. K›z›lderili, arkadafl›na nöbet tutmas›n›
söyleyip uykuya dald›. Az sonra ‹spanyol da uyudu. Çok geç-
meden ikisi de horlamaya bafllad›lar. Tom;
— Kaçman›n tam s›ras›, diye f›s›ldad›.
Att›klar› ilk ad›mda tahtalar öyle g›c›rdad› ki çocuklar kor-
kuyla yere çöktüler ve bir daha bunu denemediler. Orada
öylece oturup beklerken, gün hiç bitmeyecekmifl gibi geldi.
Günefl batmak üzereyken, K›z›lderili Joe uyan›p arkadafl›n›
dürttü.
— Hey, kalk bakal›m. Sözde nöbet tutacakt›n. Yakalanma-
d›¤›m›za flükredelim. Paralar› ne yapaca¤›z?
— Burada kals›n, giderken al›r›z. Alt› yüz elli gümüfl kolay
tafl›nmaz.
65
