gündüz kaz› yapaca¤›z.
— Biliyorsun, oraya gündüzleri de kimse gitmez.
— ‹nsanlar, cinayet ifllenmifl yerden uzak durmaya çal›fl›r.
O evde yaln›zca geceleri ›fl›k görülmüfltür. Ama hortlak gö-
ren yoktur.
Çocuklar konuflarak tepeden afla¤› inip köye geldiler. Er-
tesi gün kararlaflt›rd›klar› saatte buluflmak üzere ayr›ld›lar.
Ertesi gün, perili köflkün yak›n›na geldiklerinde Huck;
— Bugün günlerden ne, diye sordu.
— Cuma. Cuma günleri böyle ifllere kalk›flmak iyi sonuç
vermez, vazgeçelim istersen, dedi Tom.
O günü oyun oynayarak geçirdiler.
Cumartesi günü yine ayn› yerdeydiler. Biraz konufltuktan
sonra, kurumufl a¤ac›n dibini kazd›lar. Tom, birçok kiflinin ha-
zineye ulaflacaklar› s›rada, kazmaktan vazgeçti¤ini söyledi.
Ard›ndan baflkas› hazineyi bulurmufl.
Bir fley ç›kmayaca¤›n› anlay›nca, kaz›y› b›rak›p peri-
li köflke do¤ru yürüdüler. Evin görünüflü korku vericiydi. Kor-
kular›n› yenip içeri göz att›lar. Döflemesini ot bürümüfl, pen-
cerelerinde sa¤lam cam kalmam›fl, merdiveni çökmüfltü.
Üst kat› da görmek istediler. Bir tehlikeyle karfl›lafl›rlarsa
oradan kaçmalar› güç olacakt›. Kazmay› küre¤i yere b›rakt›-
lar, basamak tahtalar› yer yer çökmüfl olan merdivene t›r-
mand›lar. Yukar›s›n›n görünüflü de y›k›k döküktü. Evde kimse-
nin oturmad›¤›n› görünce daha da yüreklendiler. Afla¤› inip
kaz›ya bafllamak istedikleri s›rada baz› sesler duydular. Tom
f›s›lt›yla;
— fiflflt! Duydun mu, diye sordu.
63
