planlad›¤› k›r gezisini ertesi gün yapmak için ailesinden izin al-
m›flt› bile.
O gün, geziye ça¤›r›lacaklara davetiyeler gönderildi.
Tom’un sevinci de Becky’ninkinden afla¤› kalm›yordu. Gece
uzun süre uyuyamad›. Huck’un miyavlamas›n› bekledi. Hazine-
yi bulup ertesi gün piknikte arkadafllar›na sürpriz yapmak is-
tiyordu. Ancak, Huck görünmedi.
Sabah saat on bire do¤ru, Yarg›ç Thatcher’in kap›s›nda
topland›lar. Yafll›lar, pikni¤e kat›lmak istememiflti. Çocuklar›n›,
birkaç genç k›z ve delikanl›n›n gözetiminde yolluyorlard›.
Piknik için eski, buharl› bir gemi kiralanm›flt›. Çocuklar, el-
lerine yiyecek sepetlerini al›p nefleyle yola koyuldular. Sid
hasta oldu¤u için pikni¤e kat›lamam›flt›. Mary de ona bakmak
için yan›nda kalm›flt›. Bayan Thatcher k›z›na tembihledi.
— Geç kal›rsan›z iskele yak›n›nda evi olan bir arkadafl›n-
da kal›rs›n.
— Susy Harperlerde kal›r›m.
— Peki, ama uslu dur, kimseyi üzme.
Yolda yürürlerken Tom;
— Harperler yerine tepede oturan dul Bayan Douglas’a
gitmeye ne dersin? Onda dondurma da vard›r. Bizi görünce
sevinir, diye önerdi.
Becky, bu öneriyi be¤enmiflti. Ama biraz düflündükten son-
ra;
— Anneme ne diyece¤iz, diye sordu.
— Annenin haberi olmaz. O, senin güvenli¤ini düflünüyor.
Akl›na gelseydi, sana oraya gitmeni söylerdi zaten.
O gece nerede kalacaklar›n› kimseye söylememeyi karar-
72
