— Kimsiniz? Parolay› söyleyin!..
Kay›ktan Werner’in inançl› gür sesi yükseldi gecenin içinde.
— ‹sviçre’nin dostlar›!..
Kay›¤›n yanaflt›¤›n› gören Unterwaldenlilerin hepsi k›y›ya
geldiler. Kay›ktan Werner, Roding ve öteki Schwyzl›lar indi-
ler. Hepsi de silahl›yd›. Kay›¤› k›y›ya çektiler. Birbirlerine sa-
r›l›p selamlaflt›lar. Sonra çay›ra ateflin yan›na gittiler. Bir köy-
lü çal› ç›rp› atarak atefli canland›rd›. Herkes çok heyecanl›y-
d›. Ateflin çevresine oturarak birbirlerine önemli haberleri an-
latmaya bafllad›lar. Arnold da Werner’in yan›na oturarak
onunla heyecanl› bir sesle konuflmaya bafllad›.
— Ah dostum. Bilseniz, geldi¤iniz için nas›l seviniyorum. Ar-
t›k o zorbalardan öcümüzü alabilece¤iz.
— Öç almaktan söz etme Arnold. Geçmiflten öç alman›n
ötesinde bizi bugün tehdit eden felakete karfl› koymam›z ge-
rek. fiimdi söyle bana, Unterwalden’de ne yapt›n?Ortak da-
vam›z için bir fleyler yapabildin mi?.. Oral›lar ne düflünüyor-
lar? Baban› gördün mü?..
— Onu gördüm. Babac›¤›m kör ve yoksul, baflkalar›n›n ha-
s›r› üstüne oturmufl, iyi yürekli insanlar›n verdikleriyle geçini-
yordu.
Arnold, sözün buras›nda sustu. Önüne bakt›.
Werner de çok üzülmüfltü. Elini dostça Arnold’un omzuna
koydu. Arnold ona bak›p gülümsedi. Gözleri ac› doluydu.
— Art›k al›flt›m. Onu öyle görünce a¤lamad›m. Ama öf-
kem ve kinim güçlendi zorbalara karfl›. Bu beni güçlendirdi. En
yap›lmayacak gibi görünen ifllerin üstesinden geldim. Da¤la-
r›, dar patikalar› t›rmand›m. Bütün bölgeyi dolaflt›m. Çoban-
larla konufltum. Bölgede nereye gittiysem halk›n zorbal›¤a
karfl› kin besledi¤ini gördüm. Beni konuk ettiler. A¤›rlad›lar.
36
Wilhelm Tell'in Ülkesi 28/03/2008 17:11 Page 36
